Bewitching Blue

Bewitching Blue [COMPLETED] by vampiremims HisBedWarmerWife SideStory. Marriage out of the blue? What will happen to the two? Find out and prepare yourself on how Cyan will going to bewitch and tame Blue.

================= Bewitching Blue HisBedWarmerWife SideStory. Marriage out of the blue? What will happen to the two? Find out and prepare yourself on how Cyan will going to bewitch and tame Blue. 04/05/14

================= Prologue

“She’s back.” I smiled to him when he looked at me

“Who’s back?” kumunot ang noo sa akin ni Blue. Well, lagi namang nakakunot ang noo nito. Ano bang bago? Since I met him at Blue’s Haven.. lagi nalang siyang nakasimangot sa akin. Lagi nalang siyang naka-kunot.

Nakakainis na nga actually. Pero like what I said.. what Cyan wants, Cyan gets.

“The one I’ve been waiting for para maging De Guzman ako.” Lumapit ako kinauupuan niya at umupo sa lamesa niya.

“Seriously Cyan? What is this bullsht are you talking about?” he said, pissed.

“I’m saying.. you should prepare your tuxedo, Blue.. I already prepared my wedding gown.” I smiled to him. ‘yung ngiting nang-iinis.

“Nasisiraan ka na ba talaga?” he hissed.

“Nasa bundok ka ba Blue at hindi mo alam ang nangyayari sa labas?” hindi ko maiwasang hindi mainis. Wala ba talaga siyang alam o kunwari, wala siyang alam?

“Kung nasa bundok ako, feeling mo naman ikaw si Jane?” he huffed.

“Hello? Wala akong sinabing si Tarzan ka.” I rolled my eyes. God! Ang humor ni Blue.. below sea level!

“Psh! Whatever Cyan.” Itinuon nalang niya ang atensyon sa binabasa pero siyempre, hindi naman ako papaya na ganun lang. Asa siya.

I moved a little para naman maiharang ng konti ang nagmumura sa kinis kong legs sa binabasa niya. Thank heavens, I’m wearing a skirt.

Nakita kong napatingin si Blue sa legs ko at hindi lihim sa akin na napalunok siya.

“Well..” I reached for the side of his head at marahang hinahaplos ang buhok niya and sexily played it with my hands.

He sighed heavily. “Stop it Cyan.” Hinawakan niya ang kamay ko at inalis sa ulo niya.

“The way I see it, naaapektuhan kita, Blue Andrew.” My lips quirks up. “Don’t worry.. magiging mag-asawa naman tayo.”

“What the fvck are you talking about Cyan?” he said.. almost a yelled.

“Like duh? Stephanie’s back, moron. You promised me you’ll marry me once she’s back.. and now she is.” Nakakainis na ha! Hindi na nakakatuwa ‘tong Asul na ‘to.

“What?” halatang natigilan siya sa sinabi ko..

“I’m sorry for calling you mor—“

“She’s back?” he whispered.

So natigilan siya ng malaman niyang bumalik na si Stephanie at hindi dahil sa tinwag ko siyang moron? Ay moron talaga! Ugh!

“She is.” I nodded.

“Kailan pa?” tanong niya sa akin. Halatang masaya siya sa nalaman.. ‘yung kaninang dark aura na bumabalot kay Blue, naging green! Psh! Kidding. It became lighter.

“Kanina.” Sagot ko. Yes. One liner ako kapag naiinis.

“Bakit hindi mo agad sinabi sa akin?” he looked at me sharply.

“Whoa? Is that my obligation? Excuse me Mr. De Guzman, first of all, wala naman akong pakelam kung kalian uuwi si Stephanie.. but I’m thankful she’s back.. second, paano ko naman malalaman? Hindi ko mahagilap si Angelo. Busy masyado kay Sisiw niya ‘yun. And third.. there’s no third.”

Obviously, I was a bit mad at Stephanie. Why? Dahil ayaw niyang pakawalan ang mga taong mahal nsiya pero nasasaktan niya. I shouldn’t hate her. But I’m starting to feel that. Nagpunta pa akong New York para lang iconvince siyang umuwi. Like duh? May magazine kami! Kung gusto niya magmodel, pwede naman! Siya pa ang cover every month kung gusto niya basta nasa Pilipinas siya.. pero ano? She turned me down. I thought sasama siya.. but in the end.. mas pinili niya si Kerko. Mas pinili niyang makasama si Kerko.

The Cyan before? The one that’s nice and everything is slowly fading. I’m a brat and I know that.

“Like duh?” he mimicked me. “Anong ginagawa ni Zyline?” he added.

“Psh!” I scoffed. “Even Zy didn’t know about this thing. Nagulat nalang kami ng makita namin sa news kanina.”

“I need to see her.” He was about to get his coat ng pigilan ko siya.

“She’s with PJ. Sinundo siya nito kanina.”

“Fvck!” he hissed.

“So , I’m suggesting.. pag-usapan nalang natin ang kasal natin.” I smirked.

“Do you even love me Cyan para pakasalan mo ako?” napaiing nalang si Blue.

“If I say yes. Papakasalan mo ba ako?” I looked at his eyes.

He opened his mouth to answer me pero inunahan ko na siya.

“You don’t have a choice Blue.. what Cyan wants, Cyan gets..”I shrugged.

“Tss. Fine. Prepare yourself to be called Mrs. De Guzman then.” he looked at me emotionless.

“I am always prepared Blue.” I answered.

“Well, I guess not for this..” nagulat ako ng bigla niya akong kabigin at halikan ng mariin sa labi. My eyes widened while his lips is savaging my lips.

“Blue!” I tried to push him away pero pinalalim lang niya ang halik.

He pulled me closer to him kaya naman napakapit ang kamay ko sa batok niya dahilan para mas lalong panggigilan ni Blue ang labi ko.

After a while, nahimasasan na ata si Blue at binitiwan ako. My lips was a bit parted and I can feel that they’re a;ready swollen.

We we’re still panting for air ng magsalita siya.. “That’s a first Cyan. Hindi ka prepared.” He smirked.

“You—“

“Marry you? Fine. Pero walang sisihan kapag nainlove ka sa’kin. Isang babae lang ang mahal ko at kahit anong gawin mo, hindi mo siya mapapalitan sa puso ko.” Kinuha na niya ang coat niya at lumabas ng opisina niya.

I touched my lips. Nararamdaman ko pa ang init ng labi ni Blue.

Papalitan sa puso mo? I will not do that.. Ikaw ang gagawa nun, Blue.. ikaw ang maiinlove sa akin.. ikaw ang hahabol sa akin.

I’ll bewitched you in any way possible.

Bewitching Blue. Not a bad idea after all.

--------

Hi! :D What do you think of Asul’s story? Lols. Ayan po. Kumpleto na ang apat! My ghaaaaad! Gusto niyo na ba ako matuyuan ng green brain cells? Hahahaha! May chapter 1 na po si Kulog. Para sa hindi pa nakaka-alam, ayun. Basabasa din ng mabuntis kayo ni Kulog. Hahahaha! Vote. Comment. Support. Thanks! :D

================= Chapter 1

Askfm – vampiremims. #CyanBlueWedding

Vote. Comment. Fan. Thanks!

----

Cyan

April 12. Wedding Day.

I smiled when my eyes met the note on my mirror. This is the day I’ve been waiting for. Finally, I can say Blue Andrew De Guzman is mine. I looked at my wedding gown hanging on the side of my room. I want my gown to be blue pero huwag na. Lahat ng guests ko kailangan naka-blue e. That’s an order. Baka maumay naman sila sa asul. Usapan pa naman na sa after party, Blue pa din ang suot. Wala silang magagawa. I want it that way.

I haven’t seen Blue since the last time I talked to him. Ako ang pinagayos niya ng lahat ng ito kaya subukan niya lang huwag dumating ngayong araw, magtago na siya sa pwede niyang pagtaguan dahil hindi niya alam kung paano magalit ang isang Clemente. Hindi ko siya inistorbo at ako ang nakipag-usap sa coordinators and everything. Ni hindi nga kami nagrehearse! Paano kami magrerehearse e wala atang binakanteng oras si Blue. Lahat ng oras niya nasa opisina. Kung pupunta ako sa company nila, laging nasa executive meeting, magpa-schedule ako ng appointment, lahat hindi bakante.. si Angelo ang naging messenger ko e. Wala namang reklamo dahil may lovelife. Psh! Kawawa naman tuloy ‘yung bestfriend ko. Tss.

Pero alam ko naman na hindi papaya ‘yun na ganun lang. Lalaban din si Zy. Kaya nga kami magkasundo e. And today, we’ll be a real sister.

“Princess?” napatingin ako sa pinto. “Come in.” I said a little bit louder para marinig niya ako. Nakita kong pumasok si Edward. Edward Lance Saavedra. ‘yung pinsan kong baliw na baliw sa isang babae. Tss. Guess who the lucky girl is.

“Prince Lance..” I smiled to him. I heard him ‘tsked’. I wonder kung nagkita na ba ito at si Blue at napakahilig nilang gumanon. Nakakainis. “Anong problema mo?” I asked him.

“This wedding is bullshit, Princess.” He hissed. I arched a brow on him. “Anong sabi mo?” Ang tagal kong hinintay ‘to ah! Pabalikin ko kaya ‘to ng New York? magsama sila nung babaeng ‘yun! Tss.

“Does he even love you para pakasalan ka niya?” kunot noong tanong niya sa kin. I laughed at him. “Prince Lance, the real question is, do I even love him?” I looked at myself on the mirror. “I like Blue. Pero hanggang dun lang. Marrying him? I’ll take this step of my life as a labyrinth. I might took a wrong turn.. but I’ll definitely gonna have fun with this. I’m gonna have fun playing with him. Blue is a challenge to me.. Siya lang ang taong nakagawa ng mga bagay na ginawa niya.. and now, this is my chance.. and he doesn’t even have a choice.” Hindi ko pa din nakakalimutan ang paghalik na ginawa nung lalaking ‘yun sa akin. Yes, I kissed him before, pero kasi naman. Nabigla talaga ako sa ginawa niya. I sighed. Hindi ko dapat isipin ang halik na ‘yun. Kasal ko.. and this will be the start of the game.. of my game. I looked at Prince.. “Masyado ka kasing naniniwala sa love, look at you. You’re in love with—“

“This is not about me. This is about you, being stupid.” He looked at me sharply. Kung meron mang ayaw ang pinsan ko, ‘yun ay ‘yung pag-uusapan ang nararamdaman niya. Ako lang ang tanging nakaka-alam ng nararamadaman niya for her. We’re like siblings. Kaya alam namin ang kalokohan ng bawat isa. And yes, we’re calling each other Prince and Princess. Royal kami e. Ganun talaga.

“I’m not stupid. I just want to have fun.” I shrugged. “Have fun? Tch. Sana nagpunta nalang tayong dalawa sa kahit saan. Around the world trip pa kung gusto mo. Sasamahan kita. Pero, kasal? I didn’t know ‘I just want to have fun’ can be a reason to get married nowadays.” He said scolding.

“You can’t do that, Prince. Hindi mo nga siya maiwanan e. the moment you heard she’s in New York, anong ginawa mo? You left Australia. Pumunta ka dun para makasama siya.” Nakangiti kong sabi. Masarap inisin si Edward. Yes, Edward naman talaga ang tawag ko sakanya.. pero ng nasabi niya sa akin minsan na Lance ang tawag sakanya nung babae, I start calling him Lance na lalong ikinaiinis niya.

“Tss. Talagang ibabalik mo sa akin lahat ng sasabihin ko?” he said expressionless. I nodded. “Bahala ka na nga diyan.” Tumayo na siya at akmang lalabas. “Mikaela is coming and she’ll be with you.” I told him. “What did you just said?” bumalik siya sa pwesto niya at tumingin sa akin.

“Mikaela Michelle Dela Cruz is coming, Prince Lance.” I smiled. Of course kilala ko si Mikaela. And honestly, I like her. She’s fun to be with, makulit, maingay, maarte, spoiled brat.. just like me.. kaya natutuwa ako sakanya.

“I know she’s coming. Kapatid siya ni Thunder. Thunder is Blue’s friend.. as well as PJ, Stephanie’s husband.” He said. “You’ve done your homework huh? Nagresearch ka din?” natatawa kong tanong.

“Do you want me to say your whole name or you’ll tell me what do you mean by she’ll be with me? Nakita ko ‘yung list kanina.. she’s with Kerko.” His brows turn into a flat line.

“Yes.. that’s the plan.. because I didn’t know you’re coming! But I already talked to your Miel. She said yes. Sasamahan ka niya.” I smiled sweetly to him. I saw him smiled. Ang gwapo ng pinsan ko ngumiti. Now I’m wondering kung may eye problem si Mikaela. I mean, yes.. gwapo si Kerko.. pero siyempre, dun ako sa pinsan ko.

“Thank you?” I teased him. Hindi na nakapagsalita e. He just looked at me. Tapos tumayo na siya. I sighed. Atleast, napasaya ko ng konti ‘yung pinsan ko. “I owe you one.” I heard him said before closing the door.

And I owe you a lot, Prince. A lot.

Nagsimula ng magdatingan ang mag-aayos sa akin. Ang dami nila. may nagaayos ng buhok ko, make-up ko, inaayos ang gown ko, inaayos ang mga gagamitin kong accessories and everything. I wonder kung anong ginagawa ni Blue. Well, hindi naman na niya kailangan mag-ayos ng sobra. I know he looks gorgeous and sinfully handsome kahit na anong suot niya.

I reached for my phone and called Zyline.

“Hi Zy!” I greeted her when she picked up her phone.

“Hi! How’s the bride?” she asked me.

“I’m fine. I just wanna ask you if.. if you have seen your brother? I mean, nasaan ba siya?” tanong ko. Kahit papaano naman kinakabahan ako. Paano nga kung hindi ako siputin ni Blue? Baka mapatay ko siya ng wala sa oras!

“Si Kuya? I think he’s with Angelo. Magkakasama silang apat kagabi e.” sagot niya.

Angelo? Wala man lang binalita sa akin ang Kupido na ‘yun! Tss.

“Okay.. where are you?” tanong ko dito.

“Here!” then she opened the door. Nasa bahay ko na pala ang bruha. Tss.

“Hey!” lumapit siya sa akin and hugged me.

“Hi!” I hugged her back. Zyline looks stunning on her blue gown. She’s my maid of honor. Wala namang iba. Siya ang bestfriend ko e.

“Oh my God, Cy! Ang ganda ganda mo!” she said full of excitement. “I know right?” I smiled. “Kuya will surely be stunned when he see you.” She added.

Dapat lang. I still have an operation to make. Bewitching Blue it is. Hindi ako papayag na hindi ako mamahalin ni Blue.

“Of course, he will.” I smiled to her. He will. At sisiguraduhin ko din na mabubura sa puso niya si Stephanie. Dahil ako ang magiging laman nun. Ako lang.

Inayos na naming ang lahat ng dapat ayusin. We took pictures, videos, and made sure na lahat nasa ayos.

Isinuot ko na ang gown ko ang it perfectly fits to my oh-so-sexy body. Kitang-kita ang kurba ng katawan ko. I took a deep breathe. Prepare yourself Blue.

I saw Popsicles entered my room.

“Princess.” He called me. Lumapit naman ako and gave my daddy a hug. He’s been very supportive to me. Sa lahat ng gagawin ko. Lagi siyang nakaalalay.

“Can I have a private time with you?” he asked me. Tinignan ko naman ang mga tao sa paligid ko and they get what I mean by that look. Iniwan nila kami ng Popsicles ko.

“What is it?” I asked him.

“Are you sure about this?” he asked me. Parang si Edward lang kanina ah? I nodded.

“Cyan, you’re just 23. It’s too early for you to get married. Yes, I know Blue, kilala ko ang pamilya nila.. He came from a good family, he’s a great man, a true gentleman,” akala mo lang ‘yun! Gentleman? Psh!.. “Pero masyado pang maaga para magpakasal ka.” He told me.

“Pops, I know what I’m doing. Just be happy for me.” I smiled to him. “I’ll be happy with him.” I added.

“If you’re doing this because you hate your mo—“

“Hep! I don’t want to talk about her. This is my day so don’t ruin it, Pops.” I smiled to her. Ayokong mawala ang good mood ko.

“Okay. If you say so, Princess.” He said. Napaka-understanding talaga ng tatay ko. Imagine, walang pamamanhikan na nangyari? Nag-usap lang sila ni Blue. ‘yun na ‘yun! Ibang klase si Blue diba? Tss.

After magdrama ni Popsicles, lumabas na kami ng kwarto ko. I looked at my room. Iiwan ko na ‘to.. I’ll be living with Blue. Hindi ko nga lang alam kung saan pero wala akong pakialam. Basta kasama ko si Blue.

Sumakay na kami ng sasakyan. Siyempre ang bridal car ko, color... white. OA na kapag Blue. Lahat ng kasama ko naka-Blue. Daig pa nila ang smurfs. Psh!

We reached the church in no time. May pa-red carpet kami bukod sa lalakaran na aisle. It’s not everyday na may isang De Guzman at Clemente na magpapakasal. Kaya kailangan bongga ang kasal namin. Nakikita ko rin ang iba’t ibang tv stations na kumukuha ng videos, pictures and may mga photographers din.

“Hindi ba naayos ng security ‘yan?” tanong ko sa organizer.

“Aayusin po namin, Ms. Cyan.” Lumabas na siya ng kotse. I took a deep breathe. Ayokong may makagulo sa kasal naming ni Blue.

“Calm down, princess. Everything will be fine.” Hinawakan ni Popsicles ang kamay ko.

I looked outside. May paparty nga ata ang smurfs. Lahat sila naka-blue. Ang cute nila tignan lahat.

“Ms. Cyan, may problema po tayo.” Lumapit ‘yung organizer sa bintana ng sasakyan ko. “What is it?” tanong ni Popsicles.

“Wala pa po ‘yung groom.” Kinakabahan niyang sagot.

“WHAT?!” I yelled. Wala pa si Blue?!

“Eh, Ms. Cyan.. baka po natraffic lang at parating na din siya.” She nervously wiped her imaginary sweat on the forehead.

Damn it, Blue! Where the hell are you? If you don’t show up, magstay ka na sa hell na ‘yan dahil hindi mo talaga magugustuhan ang gagawin ko!

Naikuyom ko ang kamay ko. Nasaan ka ng asul ka!

15 minutes passed pero wala pa din si Blue. Everyone’s trying to call him pero wala ni isa sakanila ang sinagot ni Blue. Nagsisimula na akong mairita.

“Where the hell is he, Zyline?” tanong ko kay Zyline ng lumapit siya sa sasakyan ko.

“I don’t know. Kanina pa naming siya tinatawagan e.” she said worried.

I calm myself. I scanned the people outside. Nandun naman si Stephanie. Saan naman nagpunta ‘yung Asul na ‘yun! Naiinis na talaga ako!

-------------

Blue

April 12.

Bakit ba dumating pa ‘tong araw na ‘to? Pwede namang April 13 agad e.

I looked at my phone. Ang daming congratulatory text messages. Ano bang nakakatuwa sa pagpapakasal sa babaeng hindi mo naman mahal? Ni hindi ko nga gusto si Cyan e. Kung bakit ba kasi nasabi ko pa kay Stephie ‘yun.

When I told that to Cyan, I was so sure na hindi babalik si Stephie sa loob ng isang taon. That’s our dare. Kung mapababalik niya si Stephie o kaya babalik siya bago mag-isang taon, magpapakasal kami. 9 months! Bakit naman naexcite si Stephanie umuwi?! Tss. Yes, I do missed her. A lot. Pero dahil sa pag-uwi niya, magpapakasal na ako. I’m not blaming her. It’s just that.. I’m so stupid daring Cyan Clemente. That girl is really a wicked princess. Akalain mong naayos niya ang kasal namin ng mag-isa? She’s really into this.

I tried to avoid Cyan. I filled my time with meetings, trips and etcetera.. I just don’t want to talk to her. Ikakasal naman kami diba? Sa kasal na kami magkita. And besides, I can still remember what I did to her. I should say sorry to her.. I know that. But, I was so pissed that moment. Kaya nagawa ko siyang halikan. But I can also remember how her lips tastes like.

Damn, Blue! Umayos ka nga. Si Stephanie ang gusto mo. I filled my lungs with air bago ako nag-ayos. Yes, pupunta ako sa kasal ko. Papanindigan ko ang sinabi k okay Cyan. I’ll give her my name. ‘yun lang naman e. wala ng iba.

Umalis na ako ng condo ko. Wala nga ata ni isa sa mga kapit-condo ko ang may alam na ikakasal ako e. Kung si Stephanie ang bride ko, malamang ipinagkalat ko pa sa buong Pilipinas.

I was driving my way to the church ng maisipan kong tumigil sa isang side ng kalsada.

Hindi talaga ako sigurado sa gagawin ko. I looked at my phone, salitan sila PJ, Thunder, Cupid, Zyline, Cristine at Stephanie sa pagtawag sa akin. I was so tempt to answered Steph pero kailangan ko mag-isip. Kailangan kong isiping mabuti ang gagawin ko.

“I’m not into asking for signs.. but can You give me one now?” I asked Him. If I see anything that’s color cyan.. I’ll go. But if I saw purple.. I’ll go back to my condo and locked myself.

I stayed there for a couple of minutes. Wala akong ibang nakikita. Walang Cyan. Walang Purple. Ano ‘to? Tss.

My phone keeps on ringing. I’m 10 minutes late. Kung tutuusin, malapit na ako sa simbahan. I just wanted to make sure. Gusto kong masiguro ang desisyon ko.

I looked outside.

Then I saw the sign.

I saw a girl crossing the road, wearing a blouse.. which is color.. cyan. Cyan.. I smiled to myself. There goes the sign. I looked again at the girl, may kasama na siyang babae. Na naka-suot ng purple.

So that’s it. Cyan and Purple. Bakit kailangang mauna kong makita ang cyan? Is that because I was meant for Cyan and not for Stephanie?

I start the engine and drive. I asked for it, He gave me the answer.

Cyan Louise Clemente, prepare yourself. You’ll be a De Guzman in a bit.

--------------

Cyan

“Nandyan na si Blue!” narinig kong sigaw nung organizer. Napatingin ako sa labas ng bintana. Nandyan na nga ang BMW niya.

He’s 20 minutes late.

“I’ll talk to him.” I heard my dad said pero pinigilan ko siya. “Pops, no need. Ako na ang kakausap sakanya mamaya.” I smiled to him. Kausap meaning aawayin ko siya. Pinapahiya niya ako!

“Are you sure?” he asked me. I am sure. Humanda ka sa akin mamaya, Asul!

Then the entourage started and I heard the music plays.

(external link)

~Well it just takes a star to get up so high

One touch of blue to paint up the sky

And it only takes a master of art

To paint a mother and child

Well it just takes the dawn to wake up the sun

One lullaby they do picked on

But these wondrous things

Ain't got what it takes to make two hearts beat as one~

They started walking.. Ako, nakatingin ako kay Blue who’s waiting at the altar with Angelo on the side. Hindi kinuha ni Blue si Thunder as bestman dahil na din si Thunder na ang bestman nung kasal ni PJ. Kapag nauna pang ikasal si Angelo kay Thunder, tatlong beses na siyang naging bestman. Awkward na nun.

PJ is with Stephanie. Hindi ko alam kung nagkabalikan na ang dalawang ‘yan. Pero sana. Para hindi umaasa ang Asul na ‘yan.

Kerko is with Cristine. Wala silang choice. The original pair is Angelo and Cristine pero wala silang magagawa.. kailangang iadjust ang pairings.

Lance is with Mikaela. Napangiti ako ng makita ko sila. Well, sorry sa MikMik shippers, I ship MiLan.

Thunder and Rain comes next. Nakita kong andaming babaeng nainggit kay Rain. Well, I can’t blame them.. gwapo si Kulog.. but I’ll still choose Blue over him.

Then Hunter and Storm.. bakit ba ang lakas ng appeal ng mga Dela Cruz? Seriously? They’re a head turner.

And there goes my bestfriend Zyline. Ang partner ni Angelo.

~ It takes a man and a woman and one magic moment

To know their in heaven

It takes a man and a woman to feel what we’re feelin’

And ain't it a miracle that you’d take a woman like me

To love a man like you~

Then I start walking.. Popsicles is holding my arm and guiding me.

It takes a man and a woman.

I smiled when I hear the lyrics of the song.

Bagay sa amin ni Blue.

It takes a Cyan Clemente to love a Blue De Guzman.

~Well it just takes a rainbow river to flow

Just take something up to catch you a rainbow

And if you got some time and a ladder to climb

You’ll find the rainbows end

Well it just takes some notes to write a song

La, la, la, la, to sing along

But since Adam and Eve when feelings get strong

To do what comes naturally~

We keep on walking down the aisle. Alam ko nakatingin sa amin ang lahat. Hindi basta basta ang kasal namin ni Blue. It’s the wedding of the century so to speak. Invited ang senador, congressman, VP and President.. ng bedwarmers. Ano ba? Sali kasi kayo sa group.

Flashing lights, cameras and the likes ang nakikita ko, maraming kumukuha ng video sa paglalakad ko but I tried to focus my attention to Blue.

We all knew that Blue loves Stephanie.. hindi lihim sa lahat ‘yan but I’ll make sure, makakalimutan ni Blue si Stephanie and he’ll realize that it is me he loves and not her.. not anymore.

~ It takes a man and a woman and one magic moment

To know their in heaven

It takes a man and a woman to feel what we’re feelin’

And ain't it a miracle that you’d take a woman like me

To love a man like you~

Then we met.. narrating din naming ni Popsicles ang kinaroroonan ni Blue. He’s emotionless. Ano bang ineexpect natin? Labag sa kalooban niya ang kasal na ito.

My dad hand me over to Blue. Nakita kong nandun din ang parents ni Blue, they smiled at me. Nasabi ko na ba na boto sa akin ang mom at dad ni Blue? Well, sino ba ang hindi? I’m Cyan Louise Clemente. Everybody loves me except my groom. Tss.

“Take care of my princess, young man.” My dad told Blue. “I will, Sir.” Blue replied. “Dad.. call me dad. You are now my son, Blue.” Sagot naman ng Popsicles ko.

“Dad.” Blue smiled wryly.

Hinawakan ni Blue ang kamay ko. I looked at him. “Bakit ngayon ka lang?” I whispered.

“I don’t need to explain myself to you.” He replied.

Don’t need to explain? Ikakasal na kaya kami!

“You’ll explain it to me later whether you like it or not, Blue Andrew.” I said sternly.

And the wedding ceremony started.

Para kaming hindi magkakilala ni Blue. We’re not like the other couples na kapag kinakasal, nagngingitian.. Well, hindi naman kasi kami couples.. pero iba e..

“Cyanelle Louise Clemente,” napatingin ako sa pari. Cyanelle. It’s been quite long since I heard someone called me Cyanelle.

Then there was this strong urge to me that I should look at my left. Then I saw her.. the woman I hate the most. Maelle Clemente. My mother.

Pakiramdam ko nanigas ang buong katawan ko. How dare she show up to my wedding? Sino ang nagsabi sakanyang magpunta siya dito?

“Cyan..” Blue called me.. napalingon ako sakanya. “Are you okay?” he asked me. I looked again at my left at wala na siya dun. What is she doing here?

“Cyanelle Louise Clemente, do you take Blue Andrew De Guzman as your lawfully wedded husband and vow to love him as long as you both shall live?” tanong ng pari sa akin.

I took a deep breathe. I looked straight into Blue’s eyes.. “I do.”

“Blue Andrew De Guzman, do you take Cyanelle Louise Clemente as your lawfully wedded wife and vow to love her as long as you both shall live?” then it’s Blue’s turn to answer that.

Silence..

We’re all waiting for him to say those two words.

I looked at him. Tinaasan ko ng kilay.

He looked at Stephanie. Then looked at me. I saw him took a deep breath.

“I do.” He finally said.

“I now pronounce you man and wife, you may now kiss the bride, Blue.” The father smiled at us.

Inalis ni Blue ang belo na tumatakip sa mukha ko. He stared at me. Hindi ko alam kung anong iniisip niya. Hahalikan ba ako neto o ano?

Nagtititigan lang kaming dalawa.

“So kelan kayo maghahalikan?” Thunder hissed.

Napatingin kami kay Kulog. Baliw talaga ‘to kahit kalian.

Then nabigla nalang ako ng hawakan ni Blue ang magkabilang pisngi at halikan ng mariin sa labi. I can feel his lips brushing mine. Hindi na ako nagkaroon ng oras para namnamin ang halik dahil mabilis ding tinapos ni Blue.

Bakit ba ang hilig ni Blue sa biglaang halik? Hindi na naman ako prepared! Aish!

They were clapping and cheering and congratulating us. Pero alam ko, sa loob ko.. kahit na nakangiti ako, hindi ako lubusang masaya.. lalo pa’t nakita ko siya.

“Are you okay, Cyan? Or should I call you Cyanelle?”’ he smirked. I looked at him sharply. “Don’t you dare call me on that name. I’m Cyan.”

“What’s with you and that woman?” he asked me.

Napatingin ako ulit sakanya. “You saw her, too?”

He nodded. “Kanina ko pa siya nakita. Who is she?”

“My mother.” Parang tinik sa lalamunan ang pagkakasabi ko ng mga salitang ‘yun.

“Your mother?” tanong ni Blue.

“Kasasabi ko lang diba?” asik ko. Ayoko kasi talagang pinag-uusapan ang nanay ko. I hate her. Yes. Hindi sila hiwalay ni Popsicles.. but my mom used to live in NY. Hindi ko alam kung bakit umuwi ‘yan dito. I just hate her. Ni hindi ko nga siya ininvite e.

Nasa bridal car kami papunta sa reception. Well, hindi kami katulad ni PJ at Stephanie na hindi sumipot sa reception.. ‘yung reception ko.. mas gusto kong tawaging after party.

We arrived at Clemente’s mansion. Yes. Sa garden gaganapin ang reception then after that, didiretso kaming lahat sa Blue’s Haven for the party.

“They looked happy right?” tumabi ako kay Blue. He’s holding a glass of wine while looking at Stephanie and PJ.

I heard him ‘tsked’.

Uso ngayon ang ‘tsk’ na sagot. Tss.

“Cyan..” napalingon ako kay Kerko. “Kerko.” I smiled to him. “Congratulations.” Then he looked at Blue.. “Congrats, pare.” They shake hands after Blue nods at him.

“I need to go, Cyan..” paalam ni Kerko. “Why? May party pa mamaya sa bar.” I told him. “I think I’ll pass.” He smiled at me. “Okay.. if that’s the case. Thanks for coming Kerko.” I hugged him. “Moved on, man! You deserved someone better.” I whispered.

He just smiled at me. Ganun ba nila kamahal si Stephanie? Psh!

I looked at Blue. I promised, makakalimutan mo si Stephanie. I’m still going to make you fall for me, Blue. Sa akin lang. Hindi man kita mahal, atleast.. I like you.

Then I saw Prince, frowning. Ano namang nangyari diyan?

“Saglit lang ha?” paalam ko kay Asul. Tumango lang siya. Then I saw him walk towards Thunder and the gang.

“Problema mo?” I asked Prince. “He took her.” He breathes.

“Who took who?” I asked him again.

“Kerko took Miel with him.”

Well, I guess Kerko found that someone better. Pero paano naman ang pinsan ko? Tss.

“Cyan..” nag-angat ako ng tingin.. “Bakit?” I asked him.

“Let’s go?” aya niya sa akin. Pupunta na kami sa bar?

“You.. We’ll talk later.” I told Edward. Hindi niya ako pinansin.

“Ang aga naman natin aalis?” tanong ko kay Blue habang naglalakad kami papaunta sa kotse niya. “Sa bar na tayo?” I added.

“Sa condo ko.” He replied.

“Magbibihis ka? Sige.. samahan kita.” I replied ng makasakay na ako sa kotse niya.

“Who told you na magbibihis ako? We’re already married Cyan.. ano bang dapat gawin ng mag-asawa?” he smirked.

My eyes widened. Anong sinasabi nito? Eto na nga ba ang sinasabi ko e. Lumapit lang kay Thunder nagkaganyan na e.

“What are you talking about?” I bravely asked him.

“Tonight, you’ll be mine Mrs. De Guzman.” He said huskily and start the engine.

Pinamulahan ako ng pisngi. Mrs. De Guzman..

Pero sandali.. he’ll make me his? Naiisip niyo ba ang naiisip ko dun? Shit! Wala pa sa plano ko ‘to!

------------Weh? Sabaw. Hahahahaha. Kasi naman -_- Kinikilig ako :/ habang nagtatype ako, may ibang plot na pumapasok sa isip ko >_< Sarreeeh! :D Promoting new story :D Napansin niyo ba? Build up ‘yan. Hahahaha

Oh ayan na. Matutulog muna ako :D hahahaha. #CyanBlueWedding :D Join our group and Like the page. Thanks! :D

================= Chapter 2

---------------

“Lalabas ka ba ng sasakyan o gusto mong buhatin pa kita palabas, Princess Cyanelle?” he asked me sarcastically. Kanina pa kami nakatapat sa isang bahay. I’m guessing bahay niya ito. Kanina pa din niya ako pinapalabas ng sasakyan pero ayoko. Hindi ako naïve. I know what will happen. I’ve been with many boys before... pero wala naman sa plano ko ang gagawin namin! Malay ko bang magkapareho ang likaw ng bituka ni Thunder at Blue? Idagdag pa natin si PJ at Cupid. No doubt why their friendship lasted that long!

“Fine, we can do it here if you want,” hysterically, I looked at him because of what he just said. “Seriously, Blue Andrew?!”

“Tss. If you want to stay here, fine.” Lumabas na siya ng sasakyan at pumasok sa loob ng bahay. I looked outside, maganda ang pagkakagawa ng

bahay. For the record, hindi blue ang bahay. Maumay kayo. Blue na siya, Cyan pa ako. The house paint, it’s a combination of cream and brown. Ang ganda ng pagkakagawa. Pero bakit Rainbow City ang pangalan ng City na ito? Parang ginawa para sa amin. Tss.

Kinuha ko ang shoulder bag ko at lumabas na ako ng sasakyan ni Blue. Inilibot ko tingin sa paligid. Hindi magkakalapit ang mga bahay dito. Kung rape-in kaya ako ni Blue, may makakarinig kaya sa akin kung uungol, este, sisigaw ako?

Pumasok na ako sa loob ng Anong alam ko sa halaman? the second thought, pwede pagiging Clemente ko kung

bahay. May mini garden sa loob ng bakuran nito. Tss. Si Blue ang mag-aalaga niyang mga ‘yan? On naman kaming kumuha ng maid. Anong silbi ng ako ang kikilos, diba?

Maganda din ang loob ng bahay. Fully furnished at lahat ng gamit, modernized din lahat ng gamit. Pumasok ako sa isang pinto, guest room? Guest room sa baba para hindi marinig kung ano man ang nangyayari sa taas?

Asan na ba si Blue? Pumunta ako sa kusina para tignan kung nandun si Blue. Wala namang tao maliban sa mga kitchen utensils. Kompleto din ang gamit dito. Si Blue kaya ang nag-ayos ng mga ito? Parang ang kusina pa ang pinaka-maganda ang ayos sa lahat ng parte ng bahay. Tss. I hate kitchens. Hindi ako marunong magluto at wala naman akong planong matuto. Kaya nga may chef’s e. Bakit ako pa ang gagawa?

Hmmmm... based on my observation so far, kakailanganin ko ng cook, maid, gardener and...

“Anong ginagawa mo diyan?” napapitlag ako ng marinig ko ang boses niya. “Blue!” I exclaimed.

“Are you expecting to see someone aside from me? Tss.” Bahagyang nakataas ang isang kilay niya. God! I swear, ang gwapo niya talaga kahit ang sungit niya! Mas nakakadagdag sa appeal niya ang kasungitan niya. I wonder why Stephanie turned him down... but I guess, because they’re not meant to be. Kami daw kasi talaga ni Blue.

“No... I was just... We’re getting maids, right? Because you’re not expecting me to do the laundry, dishes and—“

“I am expecting you to do those things, wife.” He emphasizes the word wife.

“What?!” hindi ko mapigilang magtaas ng boses. Ako? Maglalaba, maghuhugas ng pinggan, magluluto?! Pwede na bang makipag-annul ngayon din?!

“I have a work to do, and you... will act as my housewife. What do you expect? I live alone, Cyanelle... and now you’re going to live with me, might as well learn some chores. Hindi mo naman siguro ako papakainin ng mga pagkaing inoorder lang diba?” humakbang siya palapit sa akin kaya naman napaatras ako at tumama ang likod ko sa upuan dahilan upang kamuntik akong matumba pero sadyang mabilis ang reflexes ni Blue dahil nahawakan niya ako agad sa may bewang. “Easy, Cyanelle... wala pa tayong ginagawa,” he said huskily. Hindi ko maiwasang hindi mapalunok.

Inipon ko muna ang lakas ko bago ko siya itinulak. “Well, I’m sorry Mr. De Guzman... I also live alone and that doesn’t mean I have to do the chores. Kaya nga may tinatawag tayong kasambahay... it’s their job!” I rolled my eyes. Lumayo ako ng kaunti kay Blue.

“It is. But it’s also your job as my wife to serve me.” Umupo si Blue sa dulo ng lamesa. Bakit ba ang hot ni Blue?

“You wish!” tumalikod na ako at nagpunta sa ikalawang palapag ng bahay. May tatlong kwarto dito sa taas. Pero saan ba ang kwarto ko?

Sinilip ko ang isang kwarto. It must be the masters bedroom dahil sa laki ng kama na nakalagay sa gitna nito. Maganda din ang interior ng kwarto... Lumapit ako sa bintana at kitang kita ang ganda ng paligid sa labas. Maaliwalas ang kwarto at parang an g sarap gumising at matulog habang nasa loob nito.

“Do you like our room, my wife?” isang Blue Andrew De Guzman na nakasandal sa may pinto habang naka-krus ang braso sa dibdib at bahagyang nakangiti. “Our room?” tanong ko. Ano na namang sinasabi ng walking color na ito?

“You don’t expect us to sleep on separate rooms right?” tumaas ang kilay ni Blue at bahagyang ngumiti.

“Yes, I do expect us to sleep in separate rooms, Blue Andrew.” Naglakad na ako palabas ng pinto para magtungo sa kabilang kwarto ng hawakan ni Blue ang kamay ko. “This is what you want, right?” he said huskily.

Hindi ako makasagot? Ito ba ang gusto ko? Hindi ko alam. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ko. I want to manipulate things... people... pero hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ko.

“Bitiwan mo ako...” I tried to pull my arms back pero mas hinigpitan lang niya ang pagkakahawak dito. “Blue!” I hissed.

Binitiwan niya ang kamay ko. “Whatever.

Inunahan niya ako sa paglabas ng kwarto at bumaba na. “Where are you going?” I asked him pero hindi siya sumagot kaya sumunod ako sa baba.

“Blue!” nagtuloy-tuloy lang siya palabas ng bahay at sumakay sa sasakyan niya. Ano ‘to? Iiwan niya ako dito?!

“Blue!” kinalampag ko ang salamin ng kotse niya pero para siyang walang naririnig at pinaandar ang sasakyan.

Dmn it! Iniwan niya talaga ako?!

“Blue!” I screamed. Nakakainis!

Padabog akong pumasok sa bahay. Great! Just great! Anong gagawin ko dito?!

Kinuha ko ang cellphone ko to call someone and to pick me up... damn! Hindi ko alam ang address nito. Ugh! Sunugin ko kaya ‘tong bahay tapos itext ko si Prince o kaya si Zy na nasusunog ang bahay namin at kailangan nilang magpunta? Mababalita naman agad sa TV ‘yun diba?

“I hate you, Blue!” I shrieked. Tama ba namang iwan ako?!

I tried calling him but he’s not picking up! “Malilintikan ka talaga sa aking Asul ka! Nakakainis ka!”

Inilibot ko ang tingin sa loob ng bahay. Ano bang pwede kong gawin dito? For Pete’s sake, wala akong damit! Anong susuotin ko?! Damn this! Damn Blue! Anong gagawin ko dito?!

Bakit ba kasi ako sumama?! Dapat sa bar ako nagpunta! Nakakainis! I so hate Blue!

I tried to call him again pero sadyang dinededma ni Blue ang tawag ko. Aish!

Nagugutom na ako. Ni hindi man lang ako iniwanan ni Blue ng kahit ano dito. And worst, kahit may madaang taxi dito, wala akong cash! Lagi akong naka-credit cards!

Nagpunta nalang ako sa kusina... baka may makakain naman dito, kahit papaano. Pero bago lang ‘tong bahay e... paanong magkakaroon ng pagkain dito?!

I opened the refrigerator and I’m surprised to see supplies in it. Mukhang prepared din si Blue. Padabog kong kinuha ang orange juice. Tumingin ako sa cupboards kung anong meron... Good thing is may bread and nutella. Pwede na ‘to

I know I’m frowning while eating. Naiinis ako. Sa bahay namin, andaming pagkain tapos tinapay lang?! Itext ko kaya si Papa—‘yung dad ni Blue na ginugutom ako ng anak niya? Psh!

Hindi na ako nag-abala pang iligpit ang kalat ko. I’m to pissed and too tired. Bahala si Blue diyan! Umakyat nalang ako sa kwarto namin. Namin talaga dahil siya ang nagsabi. Pero asa naman siyang magtatabi kami sa pagtulog. Excuse me? Wala akong balak.

Wala akong damit! Damn! Nagpunta ako sa banyo para maligo na muna. Wala akong magagawa kundi suotin ang damit ni Blue na nandito sa kwarto. Ang unfair lang, siya may gamit dito... ako wala! Aish!

Kinuha ko ang isang t-shirt ni Blue at isang boxershorts. I never imagined I’ll wear something like this! And to think I have nothing underneath makes me shiver. Alam kong sexy ako at andaming nagnanasa sa akin pero hindi ko naman ugaling ipaglandakan ang katawan ko unless nasa beach kami!

I looked at my phone... 6 pm pa lang? Ugh! Magsisimula pa lang ang night life ko nito e. But now... I’m stuck in here! I don’t even know kung nasaan ako maliban sa Rainbow City ang pangalan ng lugar! Like duh? Ang laki ng lugar na ‘to!

Humiga nalang ako sa kama... Humanda talaga sa akin ‘yang Blue Andrew De Guzman na ‘yan! Bwisit siya!

Unti-unti akong hinihila ng antok sa sobrang inis ko kay Blue.

-------------

Bakit parang may nakadagan sa akin? I tried to move pero may nakadagan talaga e! I slowly opened my eyes and to my horror, I saw Blue sleeping next to me.

“Blue!” hindi ko napigilan ang pagsigaw ko. Napadilat naman si Blue. “Ano ba?!” he hissed. Nagpunas siya ng mata bago tumingin ulit sa akin. “Ano na namang problema mo?”

“A-anong ginagawa mo dito?” Hinila ko ang kumot bandang dibdib. Nakatingin ako sakanya and he’s boxerbriefs. Hindi ko maiwasang hindi mapalunok katawan ni Blue... mula sa matipunong dibdib... sa...

at kinipkip sa may only wearing his ng minasdan ko ang sa abs niya... pababa

“Stop staring, Cyanelle. You won’t like to wake it up, I’m sure of that.” His voice is husky and I can’t help to make a soft moan.

“Dmn! It’s just 2 in the morning. 30 minutes pa lang akong nakakatulog!” marahas na napatingin sa akin si Blue. Oh, anong kinalaman ko diyan?

“Where have you been?” tanong ko. “Alam mo bang nagugutom na ako?! You left me... you left me with nothing! Hindi ako maka-alis dahil I don’t even know where the hell I am. Hindi ako makapagpasundo, hindi ako makarent ng cab because I don’t have a cash in me and I am so hungry that—“

Nagulat ako ng hawakan ni Blue ang batok ko and pulled me into a kiss. Hindi agad nakapagreact ang katawan ko sa nangyayari. I felt his tounge seek for an entrance. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

His hand gently fondles my mountains kaya naman hindi ko napigilang mapasinghap dahiln para makapasok ang mapaglarong dila niya.

Mas pinalalim pa ni Blue ang halik. Hindi ko alam kung bakit pero may nag-iinit sa kaibuturan ko. My arms snaked around his neck and pulled him closer. Napahiga naman kami sa kama and he’s above me.

My legs are partly spread and he’s in between. Nararamdaman ko din ang masculinity niyang bumabangga sa ibabang parte ng katawan ko.

He’s hard.

“Hmmmmm...” I moaned as he started grinding. He’s rubbing himself against me. I can feel I’m starting to get wet. Oh God!

His lips travelled south. Naramdaman kong hinahalikan ni Blue ang leeg ko. I arched my neck to give him more access and he used that. He’s kissing and licking my neck. I can feel his hot tongue on my skin.

His hands are on my shirt, dinadama nito ang katawan kong natatakpan ng pa ng damit. His hands played with my mountains, kneading and squeezing it gently and tugs it peaks playfully.

Hindi ko mapigilan ang mga ungol na lumalabas sa labi ko. Why does it feel so good? Bakit ganito ang nararamdaman ko?

He kissed it against the clothes and sucked my tips hungrily.

“Aaah...”

His other hand’s still on my bosom and the other is moving down and still.

I’m not surprised when he cupped my dampness below but still, hindi ko napigilan ang mapasinghap.

His thumb plays with my pearl down there and his mouth still sucking my nips against the material of my shirt.

I made a loud groan when he tries to put one finger inside me.

Tumigil siya sa ginagagawa ang looked at me. Malamlam ang mata niya and a playful smile is playing on his lips.

“That’s your punishment for leaving the kitchen that messy, wife.” He smirked then get off me. I was left dumbfounded. What the hell?

Napalingon ako kay Blue who’s lying beside me. Sa kabilang side siya nakaharap.

“Seriously, Blue Andrew?!” hindi ko naitago ang iritasyon sa boses ko. Ganun na ‘yun? Ganun lang ‘yun?!

Humarap siya sa akin with his bored and sleepy look. “What?”

Nakipagtitigan ako sakanya. “I hate you.”

He nodded. “You hate me? Well, your body says otherwise. Let’s sleep, my wife. I made a week off just for you.”

Muli siyang humarap sa kabilang side ng kama at nagsimulang matulog.

Naiirita akong tumayo. I need to wash myself. Badtrip kang Asul ka. Akala mo ikaw lang makakagawa niyan? Humanda ka sa akin!

================= Mims.

Hello bedwarmers, bedmates, witches, girlfriends and stringers? Kidding. Hindi ko kasi alam tatawag sa readers ng BB at NSA. Lols. Well, some of you, alam na po ang nangyari, pero ang alam ko, mas marami ang hindi nakaka-alam ng kaganapan sa buhay ko. My mom passed away last June 13, 2014. Supposedly, mag-uupdate ako ng lahat ng kwento plus the SPECIAL CHAPTER of HBWW today (June 19) dahil birthday ko... pero paano ko naman gagawin ‘yun diba? Nawala ‘yung pinaka-importanteng tao sa buhay ko.

Sorry kung MAS matatagalan ang mga updates. Hindi ko alam kung kailan ako magpopost ulit. Kakailanganin ko po ng MAHABANG PASENSYA, guys. Again, salamat po sa mga nag-abot ng pakikiramay. We can get through this, alam ko ‘yun. Ayaw ni Mama na malungkot kami... pero I just can’t get back to my normal life. Wala na ‘yung nangunguna sa inspirasyon ko e. I’ll be back soon. Sorry guys.

I love you.

================= Chapter 3

Hello! As promised sa facebook, may UD ngayon :D I just want to inform you guys na under LIB po ang pagpublish ng HBWW at hopefully, ng CB, NSA, BB at UG na din. Pray lang at trust kay Lord. Hihihi. Sana suportahan niyo ‘yung book kapag napublish na, okay? :D 48 years ang UD dito. Pasensya na po =( Dahil inaaway na si Blue sa FB at tinatawag na gay, here it is Asul. Mahal kita e. Hahahaha!

Vote. Comment. Fan. Thanks!

------------

Cyanelle

Maaga akong gumising para makapagplano ng pagganti sa Blue Andrew De Guzman na ‘to. Akala niya ha? Asa siyang magpapatalo ako. In his dreams.

Natutulog pa siya kaya dahan-dahan akong umalis sa kama. Bumaba ako and I saw my baggage. Kailan ‘to dumating? Nakita ko ‘yung phone ko sa may lamesa kaya tinawagan ko si Popsicles.

“Hello dad? Sino nagdala ng gamit ko dito? Si Prince ba?” tanong ko ng sagutin niya ang tawag ko. Sana man lang ginising ako nung Edward Lance Saavedra na ‘yun bago umalis kung siya ang nagdala ng gamit ko.

“No. It was Blue who picked it up late last night. Hindi daw nailagay sa sasakyan niyo and he’s worrying na wala kang masuot kaya dinaanan niya kagabi. Hindi niya ba sinabi sa’yo?”

“Uh, no. He’s still sleeping. I’ll call you later dad. I love you.” Ibinaba ko na ang tawag. So kinuha niyo ‘to ha? May puso naman pala ng konti ‘yung human color na ‘yun e.

Nagsimula akong magkalkal ng damit ng makita ko ang swimsuits ko. Hmmmm... it’s showtime.

Naligo muna ako bago ako nagtungo sa swimming pool. Walang basagan ng trip. Maligo muna bago magswimming, okay?

Naka-two piece ako ng black kaya kitang kita ang ganda ng kutis ko. Tinignan ko ang bintana ng kwarto namin ni Blue. Hindi pa din siya gising? Well, maganda na din ‘yan. Para surprise ang gagawin ko.

Nagswimming ako para na din ma-maintain ko ang figure ko. Iniisip kong magpadeliver ng pagkain, kaso... ano bang address namin? Ni wala akong makitang clue. Alangan namang sabihin ko sa magdedeliver na sa Rainbow City ako nakatira at kapag may nakita siyang Diyosa, ‘yun na bahay ko. Ang laki kaya ng lugar na ‘to. Duh?

“What do you think you’re doing?” napalingon ako ng marinig ko si Blue. Nakasandal siya sa pinto at nakatingin sa akin. He’s wearing body fit na white shirt at shorts. Medyo magulo pa ang buhok niya which makes him look more delectable.

“Swimming. Wanna join me?” I said seductively.

“Naah,” he shook his head. “I’m hungry. Hindi ka nagluto?” tanong niya.

“I told you, I can’t cook,” I pout. Lumangoy ako papunta sa side at ipinatong ang magkabilang braso ko sa gilid ng pool tsaka ko inilagay ang baba ko sa kamay ko.

“Well, you should start learning how to,” he huffed. “Aww, Blue... ang aga-aga pa, don’t be so grumpy. Nakaka-sira ng mood ‘yan e,” I smiled.

“Are you trying to seduce me?” lumapit siya sa akin at yumukod.

“Are you seduced?”my lips quirks up.

Tinignan niya lang ako. “Umahon ka na diyan. Magluluto ako.” Tumalikod siya pero hinawakan ko ang paa niya. “Well, at least, try to help me to get up. Please?” I smiled sweetly to him. Well, medyo nagpapa-cute ako sakanya.

“Tss.” Tinitigan niya ako. Inilahad niya ang kamay niya sa akin para tulungan akong umahon. “Thank you...” hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya pabagsak sa pool.

I was laughing my hearts out dahil sa nangyari. Halatang nabigla siya sa ginawa ko.

“Cyan! Damn it!” he hissed.

“Come on, Blue... huwag ka na magalit...” lumapit ako sakanya at hinawi ang buhok niya pataas. Hindi pa ako nakakaganti. Akala mo ba ikaw lang ang may kaya nun? Asa.

“You’re not funny, Cyanelle,” he hissed. “I know, I’m sorry...” I pout. “Umahon na tayo...” hinawakan niya ako sa kamay at hinila papunta sa mababaw na part para umahon na ng yakapin ko siya mula sa likuran.

“Cyan...” nilingon niya ako.

“Can we stay here for a while?” I whispered in his ear. Nasa bandang tiyan niya ang kamay ko.

“Malalamigan ka...”

“Then painitin mo ako...” I bit my lip. Lumipat ako sa harap niya. I wrapped my legs around his waist, habang pina-ikot ko naman ang braso ko sa leeg niya. I can fell his breathing became heavier.

“We can continue what you started last night...” inilapit ko ang mukha ko sakanya. I almost touched his lips while talking.

I can feel something down there. May matigas na bagay na akong nararamdaman.

“Cyan...”

“No one can see us, Blue... I’m your wife. You can do whatever you wanted to do. I’m not going to scream... well, technically, I might because of the pleasure you’ll give me.” I start kissing his cheeks then I moved to his ear and licked his earlobe.

His hands are on my waist. He’s pulling me closer. Napangiti naman ako. It’s working.

I looked at his face. Pinalamlam ko ang mata ko at kinagat ang pangibabang labi.

“What exactly are you trying to do, Cyan?” bulong ni Blue. Naglilipat ang tingin niya sa mata ko at sa labi ko.

“Nothing...” painosente kong sagot. “I just want to satisfy my husband’s needs...” nilaro-laro ko ang buhok niya sa likuran. “I want to feel you... inside me,” my voice is husky as hell. Good thing is I know some things on how to seduce a man.

“Damn...” I heard him hissed. Isinandal niya ako sa gilid ng pool. Naramdaman ko ang malamig na tiles sa likod ko.

I pulled his head and kissed him on the lips. Mas idinikit naman sa akin ni Blue ang ibabang parte ng katawan niya. God! Naaapektuhan na din ako but I need to stay focused. It’s for revenge! Babawian ko lang siya sa ginawa niya sa akin.

“Hmmmm...” I moaned against his lips. I reached for the hem of his shirt and pulled it up. Hinubad naman niya ang basang damit niya. I removed my bikini top as part of the plan. Magkadikit naman ang mga hubad na ibabaw na parte ng katawan namin.

“Hmmmm...” I kissed him again. My hands are on his chest, feeling the toughness of it. Halatang tambay gym din si Blue.

My hands moved down... until I touched him.

I heard him groan as my hands start moving against his shorts.

Damn it! I can say that he’s big and he’s really hard.

“You’re hard... I like it,” I whispered. He kissed my neck and suckled it. His hands are still on my waist. He’s pulling my panties down.

Nagtatalo ang isip ko kung pagbibigyan ko siya pero nagulat ako ng biglang lumubog si Blue and pulled it down.

“Blue!” I shrieked. Oh my gosh. I’m now naked in the pool!

“You wanted this, right?” he smirked.

Hindi naman ako nakasagot. God! Bakit nababaligtad ang sitwasyon?

Nanlaki ang mata ko ng paghiwalayin ni Blue ang hita ko and positioned himself in between. Napalunok ako. He’s really hard.

He cupped my breast and played with its crown.

“Hmmmmm...” I tried to keep my moan to myself but the feeling’s so strong. Blue...

“Do you really want to do this, Cyanelle?” bulong ni Blue sa akin.

Yes...

“No...” nag-iwas ako ng tingin. My body says otherwise. “No?” idinikit niya pa lalo sa akin ang katawan niya. I groan.

“Blue...”

“I’m not going to take you, Cyanelle. You need to ask me first for me to do it,” he shrugged then moved away. “Umahon ka na. Don’t worry. Walang makakakita sa katawan mo dito. Ako lang,” he smirked.

Umahon na siya and I can see the water dripping from his hair down to his body. “You can stare at me all you want... or you can ask me, Cyan... it’s your call,” he winked at me bago naglakad papasok sa bahay.

“Ugh!” naiinis kong hinampas ang tubig. Nakakainis ka Blue! I should be the one manipulating this wedding. Ako dapat ang nasusunod! Pero bakit binabaligtad mo ang sitwasyon?! I so hate you!

Umahon na ako at kinuha ko ang towel sa gilid. Hindi ko na isinuot ang swimsuit ko at pumasok nalang ako sa loob. Dumiretso ako sa kwarto namin ni Blue. I can hear water from the shower pouring. Napangiti naman ako. Well, hindi pa din naman ako tapos.

I’m not going to ask you. Ikaw ang hihiling na gawin natin ‘yun.

Pumasok ako sa CR. Nakita kong nasa loob nga ng shower si Blue. Well, I will not be the wicked princess for nothing. Hinubad ko ang tapis na tuwalya bago pumasok sa loob ng shower para samahan si Blue. We’re both naked inside of it.

Halatang nagulat siyang nakita niya ako sa loob. “What are you doing here?” he hissed. Hindi naman siya tumalikod sa akin. I can see ‘him’. He’s still aroused and proud. Napakagat ako sa labi ko. Part of the act.

“Maliligo...” I smiled to him then looked at him down there.

“Cyanelle...”

“Too bad...” napailing ako. “You have to endure such pain...” tinitigan ko ang pagkalalaki niya. “I have to ask you, right?”

“Tss...”

“That’s not going to happen, Blue. In your dreams, maybe...” nagsimula na akong maligo. Hindi maiwasang hindi kami magdikit dalawa. Swear, I can feel the heat inside me but I need to stay focused. I can hear him cussed and cussed and cussed.

Naunang lumabas sa akin si Blue. Napangiti naman ako. Sorry Blue... pero hindi ako magpapatalo. Hindi sa’yo.

-------Lame =( Huhubelles.

May iniisip akong ipasok na characters dito. I’ll need an OP. Pero kasi... bahala na si superman! Hahahahaha! Ayun.

================= Chapter 4

Vote. Comment. Fan. Thanks!

-------

“Finally! Makakalabas na din ako sa lugar na ‘to!” I said sarcastically. Naka-upo si Blue sa couch. He told me na may event daw kaming pupuntahan bukas. I don’t really think na gusto akong makasama ni Blue, wala lang ata siyang choice at wala akong pakialam. Wala siyang pwedeng isama maliban sa akin dahil ako si Cyan Louise De Guzman. I hate it when he’s calling me Cyanelle. Buong-buo. Pinapaalala lang sa akin ang babaeng ‘yun.

“Hindi naman kita kinukulong ah? You have your car. May gas ka can go out. No one’s stopping you,” he shrugged. Sumandal siya upuan at nagde-kwatro ng upo. He’s wearing a plain white shirt pero bakit ba nung nagpaulan ata si Lord ng hotness, gising na Blue at ang mga kaibigan niya.

naman, you sa may at jeans gising si

“No one’s stopping me? Yeah, right! As if I know where the hell I am. Ni hindi ko nga alam kung saang parte ba ng Pilipinas ‘to e!” I hissed. May nagpupunta naman dito para maglaba kaso hindi naman ako kinakausap.

“That’s your problem, Cyanelle, not mine,” he grinned.

“Yeah... same goes with your problem with sex, right? It’s not my problem... it’s yours,” I smiled widely.

“It’s not actually a problem to me, my dear wife...” ngumiti siya sa akin ng makahulugan. “I’ll never let my guards down so I guess, mauna ka ng magmakaawa...”

“In your dreams, Blue. We’ll see kung sino ang mauunang sumuko sa ating dalawa...” tinalikuran ko na siya at nagpunta sa kusina. Nakaka-ubos energy pala kausap si Blue? Bakit kapag si Stephanie at Cristine ang kausap ng lalaking ‘to, napakabait... gentleman. Kapag ako... ugh! Sarap niya ipasok sa ref minsan!

Kumuha nalang ako ng juice for the two of us. Yes, may lason ‘yung juice ni Blue para mawala na siya sa mundong ibabaw! Ganun ako kasama.

Tinitigan niya muna ang basong inaabot ko sakanya. Iniisip niya din atang lalasunin ko siya. Inilapag ko nalang sa lamesa ‘yung baso. Kaartehan naman nito.

Umupo ako sa tabi niya at nag-indian seat sa may sofa. Kinuha ko ang isang throw pillow at inilagay sa kandungan ko. Napatingin ako sa gawi ni Blue at pinagmamasdan niya ako.

“What?” tumaas ang isang kilay ko sakanya. Hindi naman siya nagsalita. Tahimik lang kaming nanunuod ng TV. Actually, wala naman sa TV ang atensyon ko e. Iniisip ko kung paano ko maiisahan si Blue.

“Hmmmm...” nag-inat ako at nagpanggap na inaantok. Hindi ako humikab, instead, I moaned... seductively.

Nilingon niya ako. I looked at him and smiled sexily. “Nakakaantok ano?” I asked him.

“Go upstairs and sleep. Simpleng bagay, pinoproblema mo.”

Matapos niyang sabihin ‘yun, pumunta ako sa kusina at kumuha ng kutsilyo at pinagsasasaksak si Blue hanggang sa umagos ang dugo niya mula sa couch papunta sa carpeted floor at mawalan siya ng hininga.

JOKE! Nakakainis kasi e. Hindi man lang naapektuhan sa pag-ungol ko? Naku! Calm down, Cyan... baka magkatotoo ang iniisip mo kanina kapag hindi ka kumalma e.

“Samahan mo ako... gusto ko may kasama ako...” niyakap ko ang isang braso niya at nagpacute ng konti sakanya. “Are you trying to seduce me again, Cyan?” he smirked.

“Hindi ba ako pwedeng maglambing sa asawa ko?” I pout. He sighed and stared at me. “Hindi bagay.”

I rolled my eyes. Napaka talaga nitong lalaking ‘to. Tumayo nalang ako at umakyat sa kwarto namin. Bahala ka nga diyan, bwisit ka.

Kinuha ko nalang ‘yung phone ko at naghanap ng makakausap. Unfortunately, lahat nalang... busy! Great! Si Cyan Louise Clemente, walang makausap! Just great!

“Sinong tinatawagan mo?” pumasok sa loob ng kwarto si Blue at kinuha ‘yung laptop niyang nasa lamesa. “Ano namang pakelam mo?” balik tanong ko. “I’m just asking,” he sneered.

“Anong oras ulit tayo aalis bukas?” I asked. “5 pm,” matipid naman niyang sagot bago lumabas ng kwarto namin.

Hanggang sa nakatulog nalang ako, hindi umakyat si Blue sa kwarto namin. I waited for him pero mukhang mahalaga ang ginagawa niya kaya hindi niya ako pinuntahan.

---------

“Cyanelle, 3 pm na, hindi ka pa nag-aayos?” naka-upo sa kama si Blue habang ako, naka-bathrobe at may tuwalya sa ulo. Katatapos ko lang maligo.

“Mag-aayos na nga diba?” I roared. Palibhasa kasi hindi naman kailangan ng lalaki ng mahabang oras sa pag-aayos kaya ganun nalang kung pagmadaliin ako nito e.

I start putting make-up. Inayos ko na din ang buhok ko. Nakamasid lang siya sa akin kaya naman mas binabagalan ko ng konti ang kilos ko para asarin siya. “Hindi ka pa ba mag-aayos, Blue?”

“Mabilis lang akong mag-ayos. Bilisan mo nalang,” sagot niya. Napailing nalang ako. Pumunta ako sa closet at naghanap ng maisusuot. I need something sexy to wear. Hindi pwedeng hindi ko mainis si Blue ngayong araw.

I saw my sexy black silk dress na oa ang neckline. Perfect. Maglalaway ka sa akin ngayong gabi, Blue Andrew.

Nilingon ko siya and he’s staring at me. Panunuorin niya ba ako habang nagbibihis? Well, it’s fine with me.

Kinalas ko ang tali ng robe ko at hinayaan itong malaglag. I’m not wearing a bra because I’m really planning to seduce him. I heard him cough.

“Are you okay?” nilingon ko siya in a very sexy way. I am exposing my sexy back on him at nakita kong nag-iwas siya ng tingin.

“Uh... yeah,” he sighed heavily. “Okay? You look really okay, though,” I smiled.

Isinuot ko na ang damit ko pero I called him to ask for help. “Huwag na kasi ‘yan ang suotin mo!” hi hissed.

“Nasuot ko na e! Tulungan mo nalang ako!” asik ko dito. Lumapit siya sa akin at pumuwesto sa likod ko. “Ano bang gagawin ko?” tanong niya.

“Siguraduhin mo lang na okay sa likod ko. Icheck mo hanggang dito sa harap,” utos ko.

“Damn...” he breathes. Well, sorry ka, Blue. Ako ang asawa mo.

“Okay naman e,” sabi niya. “Okay? Ni hindi mo nga ako hinawakan?” humarap ako sakanya. Napatitig naman siya sa mukha ko at bumaba sa suot ko. Medyo

nakikita ang bahagi ng dibdib ko sa suot ko at nakita ko siyang napalunok.

“Okay lang ba?” I asked him seductively. “Yeah, okay lang...” humakbang siya palayo pero hinawakan ko siya. “Blue...” my hand is on his arm. Tinignan niya naman ang kamay ko. “We can work things out... you and me... we can—“

“We can what?” putol niya sa sasabihin ko. Nakikita kong may kakaibang kislap ‘yung mata niya. “We can... uhh...” nabablangko ang isip ko dahil sa titig sa akin ni Blue.

“We can...” I sighed heavily. Hindi ko masundan ang sasabihin ko. “Ugh! Nevermind. Magbihis ka na at—“ nagulat ako ng bigla akong halikan ng mariin ni Blue sa labi. He pushed me to the wall and pinned himself closer to my body.

“Blue...” I gulped against his mouth. Hindi naman niya ako sinagot. My eyes remained open as he claimed my lips with hunger.

His lips moves down to my neck as his hands slipped through my dress and massaged my bosom. “Hmmm...” I tilt my head and he took the opportunity to kiss, lick and nib my neck.

“Shit!” he cussed. He moved his hips against mine and I can feel him hardening. Teka, baka ma-rape ako ni Blue!

“Blue...” itinutulak ko siya gamit ang kamay ko pero mas idinikit lang niya ang katawan niya sa akin. He kissed me again and I really need to make a move para tumigil siya. I bit his lip kaya naman awtomatikong napaatras siya.

“What the hell, Cyan?!” he looked at me sharply. Hinawakan niya din ang labing kinagat ko. “I said stopi it, hindi ka nakinig!” sagot ko. We’re both panting at damang dama ko ang lakas ng tibok ng dibdib ko.

Tinignan niya lang ako pero hindi na siya nagsalita. Ramdam na ramdam kong naiinis siya. Tumalikod nalang ako at inayos ang make-up ko, my lipstick in particular.

Umiiling-iling siyang pumasok sa banyo at naligo. Mabilis lang ang mga naging kilos ni Blue at nakapagbihis naman agad siya. Hindi pa din niya ako pinapansin kahit natapos na siyang mag-ayos.

“Blue,” tawag ko sakanya. Hindi man lang ako nilingon. “Asul!” wala pa din.

Tumayo ako mula sa kinauupuan ko sa harap ng salamin at lumapit sakanya. “Hindi mo talaga ako papansinin?” tanong ko. Tinignan niya lang ako tapos naglakad na palabas ng kwarto. Kinuha ko ang pouch ko at sumunod na sakanya. Hinintay niya naman muna ako bago niya sinara ang pinto ng bahay matapos niyang icheck na okay na ang lahat, ‘yung nga lang, hindi ako pinagbuksan ng pinto.

“Grabe! Daig pa nitong babaeng may dalaw kung magtampo!” naiinis kong binuksan ang pinto at sumakay. Walang kibuan? Fine.

Wala talagang kumikibo sa aming dalalwa habang nasa daan kami. God! Bakit po ba nung nagpaulan ka ng kasungitan at kaseryosohan sa buhay, si Blue lang ang nandun?

Kinuha ko nalang ‘yung phone ko at itinext ang kapatid ni Blue na pupunta kami sa isang event. Siguro naman andun si Zyline. Mabilis namang nagreply si Zy at sinabi ngang pupunta siya. Buti naman, may makakausap akong iba, hindi ‘yung parang rebulto lang ni Rizal sa Luneta ang kakausapin ko. Walang kibo.

“Were here,” Blue finally break the silence. “Nakakapagsalita ka pa pala?” I said sarcastically bago ko binuksan ang pinto at lumabas. Hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako dahil kung gagawin ko ‘yun, baka hanggang bukas pa ako sa loob ng sasakyan na ito.

Ibinigay ni Blue ‘yung susi ng sasakyan niya sa isang lalaki at lumapit sa akin. He put jhis hand on my waist. Oo nga naman, para magmukhang sweet kami. Tuktukan ko kaya ng takong ng sapatos ko ‘to ng matigil ang pagpapanggap?

“Let’s go,” he whispered in my ear. Nagtayuan ang mga balahibo ko ng maramdaman ko ang mainit niyang hininga sa may bandang tenga ko. Nagangat ako ng tingin at tinignan siya. Hindi sinasadyang napatingin ako sa labi niya at may nakita akong sugat. Ganun ba kadiin ang pagkakakagat ko?

“Blue, may sugat ka...” I told him.

“I should be used to it. Ikaw asawa ko. Tara na,” inakay na niya ako papasok ‘dun sa hall kung saan ang dami ng tao. Some of them were models, artists, singers, politicians and businessmen. Wala man lang ang tatay ko. Saan na naman kaya nagpunta ‘yun?

“Cyan!” lumingon kaming dalawa ni Blue ng marinig namin ang pagtawag sa akin. “Zyline!” niyakap ko naman siya agad ng makalapit na siya.

“Hi, kuya!” bati niya kauy Blue. “Hi,” sagot nito. Ultimo kay Zyline, masungit pa din siya? “Kuya, would you mind if I steal Cyan for a moment? May pag-uusapan lang kami, thank you!” hinila ako ni Zyline palayo kay Blue bago pa man makapagsalita ang asawa ko.

“What is it?” tanong ko kay Zyline ng makalayo na kami. “Anong ginawa mo sa kuya ko?” tanong niya. “Wala akong ginagawa ah?” defensive kong sagot. Nakatingin kaming dalawa dito. Kasama niya si Thunder at nag-uusap silang dalawa. “Wala ba si—“

“Wala,” putol ni Zyline sa sasabihin ko. “Where is he?” hindi na kailangan pangalanan pa kung sino ang tinutukoy ko. Alangan namang si PJ ang hanapin ni Zyline at ikamaktol niyang wala dito, diba?

“Baka kasama ‘yung sisiw niya,” she rolled her eyes. “Tss. Ikaw naman kasi Zyline, ang bagal mo. May chance ka na, pinapalgpas mo pa. Look at me, ayokong makawala kaya kasal agad. Well, may halong swerte na din but still, nasa akin siya,” I shrugged.

“Cyan...”

“Zyline, I can help you if you want. Tulungan mo lang din akong maka-alis sa bahay namin ng kuya mo. Swear! Hindi ko alam kung saan ang location ‘nun. Sinubukan kong tandaan ang daan kanina pero nililito ako ni Blue! Ilang liko ang ginawa niya kaya nahilo lang ako.”

“What do you want me to do?” tanong naman sa akin ng kapatid ng asawa ko.

“Help me convince him na sa malapit nalang tumira,” I looked at his side again. Nakita ko namang nakatingin siya sa amin. I waved at him and smiled pero hindi ako pinansin. “Konti nalang talaga, mawawalan ka na ng kuya!” I hissed.

“Hindi ka pa ba sanay diyan? Ganyan talaga ‘yan e,” she laughs. “Bahala siya,” tumalikod nalang ako at kumuha ng maiinom. Halos wala naman akong naiintindihan sa event na ‘to. Gathering lang ng kung ano-ano at sinosino ‘to e. Si Zyline ang kasama ko sa buong duration ng event dahil ang magaling kong asawa, occupied ng kung sino-sinong kumakausap sakanya.

“Kilala mo ‘yun?” kinalabit ko si Zyline. May kausap si Blue na mestizang babae na ganun nalang kung makangiti sa asawa ko. “Who?” nilingon niya din ang gawi ni Blue at nakita kong nabigla siya sa nakita niya. “Oh my God...” she whispered.

“What? Kilala mo siya?” tumaas ang kilay ko. Sino naman ‘tong babaeng ‘to. Nakita kong nagtatawanan sila at may paminsang hampas pa sa braso ng asawa ko. Ang kapal ha?

“Yes, I know her. She’s—“

“Ako na ang kikilala. Let’s go,” nauna akong maglakad papunta sa direksyon ni Blue at kasunod ko naman si Zyline.

“Hi, sweetheart,” batik o kay Blue ng makalapit ako. Ipinaikot ko ang kamay sa bewang ni Blue at sinadya kong idikit ang dibdib ko sa katawan niya. Narinig ko naman ang pagtikhim niya.

“Hey,” he greeted me. “Hindi mo ba ako ipapakilala sakanya?” tanong ko kay Blue na medyo nakataas ang kilay. “Uh... yeah. She’s—“

“I’m Amber Gabrielle Marquez,” inilahad niya ang kamay niya sa harap ko. I looked at it. Wala akong balak abutin ang kamay niya e.

“Amber...” Zyline called her. Nilingon naman siya ng babaeng mestizang matangkad. Dapat pala nagheels ako ng 8 inches!

“Oh! Hi, Zyline!” lumapit dito si Amber at niyakap si Zy. Kumunot naman ang noo ko. Close sila?

“Long time no see,” Amber smiled at her. “Yeah, I’ve been busy,” sagot naman nito.

“Amber, this is my wife, Cyanelle. She’s Amber, a childhood friend,” pakilala sa amin ni Blue.

“Cyan, please? Ayokong tinatawag akong Cyanelle,” I told Amber. Tumango naman siya sa akin. “It’s nice to finally meet Drew’s wife,” she smiled. Drew? He’s calling Blue, Drew?

“Gabbie, you weren’t here when I got married. Paano mo makikilala ang asawa ko?” natatawang tanong ni Blue.

Gabbie? Ayos ah? Ay nickname sila para sa isa’t isa?

“Sorry, okay?” she giggled. “Babawi nalang ako,” she looked at me. Hindi ko maibaba ang kilay kong nakataas. Nanggagalaiti ang kalamnan ko sa babaeng ‘to.

“No need, actually.” I told her. Halatang nabigla siya sa sinabi ko. Humigpit ang hawak ni Blue sa bewang ko. Telling me to stop.

“I insist, Cyan. I’ll stay here for good so might as well, makasama ko ang mga kaibigan ko, diba?”

“Yeah,” walang gana kong sagot. “I have to show her around, maiwan ko muna kayo...” binitiwan niya ako at inakay si Amber sa kung saan.

“Sino siya?” tanong ko kay Zyline. Childhood friend daw e. So I guess, kilala siya ni Zyline, Cupid, Thunder and the rest.

“She’s Amber. Well, she’s actually the one that my mom wants to be Kuya’s wife. Bata pa lang sila sinasabi na nila mommy ‘yun. Hindi naman sineryoso dahil bata pa sila. Hindi kami close ni Amber but we’re good,” sagot niya sa akin.

“May gusto ba kay Blue ‘yung babaeng ‘yun? Nung mga bata pa kayo?” nakatingin pa din ako sa dalawang ‘yun na may kausap ngayon at sige ang pagpapacute sa asawa ko.

“Ang alam ko... yes. She likes him. I’m not sure if until she still likes him,” she shrugged.

“It’s obvious, Zy,” my jaw tightened. Hindi naman ako papayag na maagawan ng asawang matangkad na mestiza. The moment I heard the music plays, lumapit ako kay Blue.

“Hello, guys...” bati ko sa group kung saan andun si Blue. “Cyan, hi!” bati sa akin ng mga kasama niya. Of course they know me. “Would you mind if I’ll borrow my husband?” tanong ko. Tinignan ako ni Blue na para bang nagtatanong ng ‘ano na naman ba ‘to?’. “Of course. Sige na, Blue. Huwag mong paghintayin ang maganda mong asawa...” tudyo ng kasama nila. He sighed. Reluctantly, tumayo siya at sinamahan ako sa gitna.

“Ano na namang pinaplano mo?” tanong niya sa akin. Hinapit niya ako palapit sakanya kaya dikit na dikit ang katawan namin.

“Wala,” I smiled sweetly. “Gusto lang kitang kasayaw,” I added.

“Really, huh?” he smirked.

“Sorry for what I did to your lips,” napakagat-labi ako. “Nabigla lang ako...”

“It’s okay.”

“Blue...”

“It’s okay, Cyan. Okay lang,” he smiled at me. ‘Yung genuine na ngiti? Napangiti din ako. My arms are wrapped around his neck kaya naman mas hinigpitan ko pa ang yakap sakanya.

“So Amber...” simula ko. Natawa naman siya. “I knew it. Hindi mo ako hihilahin ng walang dahilan. What about her?” tanong niya.

“Who is she?”

“A friend,” he shrugged. “A friend that’s in love with you?” tanong ko.

“She’s just a friend and you’re my wife,” he chuckled.

Hindi na lang muna ako nagsalita. Pero pagpaplanuhan ko talaga ‘yang Amber Marquez na ‘yan.

“Blue... if I... if I ask you if we can do it, will you really going to do it?” bulong ko.

“Ask it now at iuuwi na kita. Try me, Mrs. De Guzman,” I can see humor in his tone.

“I’m kinda serious here,” I rolled my eyes.

“Who says I’m joking? Come on. Ask for it and you’ll never regret it.”

Hingiin ko nab a? Ayokong magpatalo e! Pero bwisit kasing Amber ‘yun. Paliparin ko kayang pabalik sa kung saan man siyang planeta nanggaling ‘yun?

================= Chapter 5 Vote. Comment. Fan. Thanks!

--------

Amber Gabrielle Marquez.

Ang kapal ng mukha niyang lumapit-lapit sa asawa ko habang ‘yung lalaking ‘yun naman, super enjoy pa sa pahampas-hampas sa braso niya nung Amber na ‘yun.

“Pa-shoot-to-kill ko na ba?” tanong sa akin ng bestfriend kong si Zyline. “Please!” I rolled my eyes. Kumuha ako ng panibagong wine mula sa lamesa at diniretsong inom ito out of frustration.

“Come on, Cy. Don’t tell me papatalo ka kay Gab?”

“Gab?” tumaas ang kilay ko dito. “Seriously? Pati ba naman ikaw may nickname sa kanya? Ugh!” napahawak ako sa noo ko. Tinignan ko ulit ang direksyon nila Blue at nung Amber na ‘yun and to my dismay, nakahawak ang magaling kong asawa sa bewang nung babaeng mestiza na mukhang poste!

“Naghahanap talaga ng gulo ‘yang kuya mo, Zyline.”

“Cyan...”

“Is this what he wants? I can do better!” kinuha ko ang cellphone ko and dialed someone’s number. Anong akala sa akin ni Blue? Walang male friends? Excuse me! Clemente ako, hello!

“Hey! Where are you?” tanong ko agad ng sagutin ng tinawagan ko ang tawag ko. “Malapit ka lang ba sa Color Wheel Hotel?” nakatingin sa akin si Zyline and mouthed ‘Who’s that?’ I just smiled at her.

“Great! Can you come over? I’m here. I missed you and I badly wanted to see you,” I said softly. Napailing naman si Zyline. I knew she knows what I’m planning to do. Can’t help it. Ginusto ng kuya niyang magkagulo kami, pagbibigyan ko siya.

“You’re talking to?” tanong sa akin ni Zyline. “Inigo,” I smiled widely.

“May communication pa pala kayo niyan?” tumaas ang kilay sa akin ni Zyline. “Of course, my dear. Hindi siya dumating sa kasal ko but it’s fine, I know he’s busy.”

“Pagseselosin mo si Kuya?”

“Naaah. Mahirap pagselosin ang taong wala namang pakialam sa’yo. He wanted to play games with me, fine.”

“Cyan...”

“This will be fun, Zy.” I waggled my brows and looked at Blue and Amber na masaya pa ding nag-uusap.

“Cyan,” a hot guy approached me. “Inigo!” lumapit ako sakanya at niyakap siya. “Long time no see,” I smiled to him. “Yeah, kababalik ko lang ng bansa. Hindi ko akalaing nandito ka,” sagot naman niya.

“Yeah, I’m with my friend,” lumapit kami kay Zyline na nakatingin sa akin at napapailing. “Zyline, si Indigo. Inigo, si Zyline, bestfriend ko,” pakilala ko sakanila.

“Hello,” bati ni Zyline dito. Ngumiti naman ‘yung lalaki dito. Nakita kong lumingon sa direksyon namin si Blue at kumunot ang noo niya. Akala

mo ha? Excuse me. Mas maganda ako ng milya-milya sa babaeng ‘yan. Oo, may sa giraffe ‘yan sa sobrang tangkad pero mas maganda ako!

“Zy, naaalala mo si Inigo? Siya ‘yung kinukwento ko sa’yo before... ‘yung childhood...” sinadya kong bitinin ang sasabihin ko tapos ngumiti kay Inigo, “childhood friend ko.”

“Friend?” nakangiting tumaas ang isang kilay niya. “If I remember it right, Cyan... nagpakasal tayo when you were 6 and I was 8 that time, right?” he cocked his head on the side. Natawa naman ako. “I can’t believe it. Naaalala mo pa pala ‘yun?”

“Oo naman. Lahat ng tungkol sa’yo, naaalala ko pa.” inakbayan niya ako at nakita ko naman si Zyline na pinaikot ang mata. Alam ko na iniisip niyan. Kami pa bang dalawa? We’re the wicked bff for Pete’s sake. Alam na namin pareho ang likaw ng bituka ng bawat isa.

“What’s going on here?” may pamilyar na baritonong tinig na nagsalita mula sa likuran namin. Hindi ko na kailangang lingunin kung sino siya. I knew it.

“Nothing, Blue Andrew...” sagot ko ng hindi man lang siya nilingon. Si Inigo naman, humarap sakanya. “So, ikaw pala si Blue? Indigo, pare.” Inilahad niya ang kamay dito. Bakit ba ang awkward ng kwentong ‘to? Puro kami color.

“Blue De Guzman. Cyan’s husband.” May diin sa pagkakasabi niya ng Cyan’s husband. “Yeah, I know that. Sayang hindi ako nakarating. I bet Cyan’s the prettiest bride.”

“Oo naman, Inigo. Ako talaga,” I smiled sweetly to him at pilit kong iniignora ang presensya ni Blue.

“Zyline, would you mind kung sasamahan mo muna si Gabbie? She’s talking to dad.”

“Kuya, hindi naman kami close ni—“

“Zyline, do what I say.” May awtoridad sa boses ni Blue. Tinanguan ko nalang si Zyline. Ano na naman kayang kailangan ng lalaking menopausal na ‘to?

“So... my wife’s busy with other man...” he started.

“Okay lang ‘yun, Blue. You’re busy, too.” I shrugged. Si Inigo naman, nakatingin lang sa aming dalawa.

“Tell me, pare... paano mo napapayag si Cyan na pakasalan ka?” tanong ni Inigo sa asawa ko.

“Hindi ko siya napapayag. She’s the one who proposed to me,” he smirked tapos inakbayan ako. Ano? Marking your territory ba ito?

“Hoy, excuse me, Blue Andrew... hindi ako nagpropose. You and I had a—“ naputol ang sasabihin ko ng tumawa ng tumawa si Inigo. “Anong nakakatawa?” pagtataray ko. “Hindi ka pa din nagbabago, Cyan. Remember when we got married before? Ikaw din ang namilit sa akin...”

“Nagpakasal kayo?” gulat na tanong ni Blue sa akin. “Duh? 6 years old lang ako nun. Naniniwala kasi ako sa fairy tale noon. Kakatapos ko lang manuod ng Cinderella nun tapos naglaro kami ni Inigo tapos naisip ko magpakasal!”

“I can still remember that day, Cyan. Naaalala ko pa ‘yung pagpupumilit mo sa yaya mo na hanapan ka ng white dress at gawan ka ng belo. You’re the prettiest bride, noon pa man.” Inigo smiled at me.

“Ha! Kung nakita mo lang ako nung kasal ko, magddrool ka, for sure,” I smirked.

“I know that. Kaya nga naiinis akong hindi ako nakarating. Sana man lang nakita kita sa wedding dress mo. I imagined you wearing a white dress before, pero hindi sa eksena na kasal mo sa ibang lalaki e,” then he looked at Blue. “You’re a lucky man, dude.”

“Am I?” he smirked. “Oo, swerte ka, Mister,” tumaas ang kilay ko dito.

Ilang sandal pa ang lumipas, lumapit sa amin si Zyline kasama si Amber na agad lumapit kay Blue. “Drew, this party is killing me! Lahat sila, ang daming tanong!”

“Eh di magpakamatay ka na...” I whispered. Tinignan naman ako ng masama ni Blue.

“You’ll get used to it, Gabbie. Kakauwi mo pa lang kasi and they’re all excited to see you.” Blue smiled at her. Si Inigo naman, nakatingin sa akin na parang binabasa ang iniisip ko. I frowned. Lumapit naman siya sa akin at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. “Smile, Cyanelle. Sayang ang red lipstick mo kung hindi ka ngingiti...”

“Bitawan mo nga ako!” I tried to remove his hand pero nanggigil lang siya at pinisil pisil pa ang pisngi ko. “Let go...” I grimaced.

“My wife said let go,” hinawakan ni Blue ang kamay ni Inigo. Reluctantly, binitiwan naman ako ni Inigo. “Come on, Cyan, we’re going home.” Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako.

“Uuwi na tayo? Look, ngayon pa lang ako nag-eenjoy!” I tried to pull my hand back pero mas hinila lang ako ni Blue.

“Nag-eenjoy ka? Nag-eenjoy ka ‘cause you’re flirting with someone!” he hissed. “Flirting?! Excuse me, Blue Andrew De Guzman, kung meron mang lumalandi sa ating dalawa, ikaw ‘yun!” I said, exasperated.

“Lumalandi ako?” nasa may parking lot na kami ng magsalita siya ulit. Isinandal niya ako sa may kotse at idinikit ang katawan sa akin. “Bakit, hindi ba?” matapang kong tanong. Aba, anong akala niya, masisindak niya ako? Oo, naamoy ko ang pabango niyang nakakatangay ng isipan at ang natural male scent niya na ang sarap amuy-amuyin, pero no! Hindi ako papayag na maisahan ako nito. Hindi ako papayag na may maibabato siyang hindi ko masasagot.

“Hindi ako nakikipaglandian, kung ‘yan ang iniisip mo!”

“Hindi?! Eh kulang na nga lang, ibigay ko sa posting ‘yun ang singsing ko e! Kulang nalang, siya na ang magdala ng apelyido mo! Kulang nalang, siya ang ipakilala mong asawa mo!”

“They all knew that you’re my wife, Cyanelle! Alangan namang ipakilala kita ng paulit-ulit, diba?!”

“Kahit na! I’m still your wife kaya dapat, ako ang kasama mo! Dapat ako ang nakadikit sa’yo at dapat ako ang—“

“Nagseselos ka ba?” putol ni Blue sa sasabihin ko. “Excuse me?” tila ako binuhusan sa tanong niya. “Are you jealous with Amber?”

“Hell, no!”

“Then why are you acting like you’re a jealous wife?” inilapit niya ang mukha sa akin. “Come on, Cyanelle... I told you, kung gusto mong maging sa’yo ako ng buong buo, ask me to do you.”

“Asa ka namang magmamakaawa ako na gawin mo sa akin ‘yun!” I rolled my eyes. “Seriously, honey, no need to beg, anymore. Just ask me to do it. Hindi mo kailangan magmakaawa. I will gladly do you.”

“Shut up!” itinulak ko siya para mapalayo sa akin pero kinabig niya ako at hinalikan ng mariin sa labi. Isinandal niya ako sa sasakyan and lifted me up. Wala naman akong nagawa kundi iyakap sa bewang niya ang binti ko. I wrapped my arms around his neck and pulled him closer. Mas idiniin niya naman sa akin ang katawan niya.

“Hmmmm...” he tugged my lower lip using his mouth and his tongue plunged in to my mouth.

“Shit!” he groaned. I can feel his sex poking at my stomach.

“Blue...” I called him. He answered me with groans and moans. Naglandas ang labi niya mula sa labi ko papunta sa leeg ko. Sucking and licking my flesh.

“Hmmmm...”

His both hand’s kneading my behind as he continue kissing me. Pareho na kaming nakakalimot na dalawa. Gosh! Feeling ko, hindi na kailangan magmakaawa e. I can feel something inside me na nangangailangan din. I need him. I fucking need him!

“Drew.”

“Cyan.”

May narinig kaming boses na sabay na tumawag sa aming dalawa. Agad siyang nag-angat ng tingin sa akin. I shrugged. Malay ko kung sino ‘yun?

Ibinaba niya ako at inayos niya ang damit niya. Lumapit siya sa akin at inayos din ang damit ko. Gosh! Kahalayan, nakalabas na ang dibdib ko! Wala pa man din akong bra!

“Fuck!” he hissed. buti nalang, madilim sa parking lot. “Who’s there?” tanong ni Blue. Nakita naman naming naglalakad palapit sa amin si Amber at Inigo.

“Thank God you’re still here,” lumapit si Amber kay Blue. Your dad told me na sumabay na sa’yo pauwi since we’re living in the same village pala? Sa Rainbow City?” she smiled. Tumaas naman ang kilay ko. Kapitbahay namin ‘yang poste na ‘yan? Anong kalokohan ‘to?

“Ikaw, anong ginagawa mo dito?” tanong ni Blue kay Inigo. “I came here to give this to you,” iniabot niya sa akin ang maliit na box. Hindi niya pinansin si Blue. “Late wedding gift, I guess,” he smiled.

I opened the box at nakita ko ang isang panda necklace. Diamonds ang nakapalibot sa panda. “Oh my gosh! Thank you!” hindi ko napigilan ang sarili ko at niyakap ko si Inigo. Panda!

“I knew you’ll love it,” he whispered.

“That’s enough.” Hinila ako ni Blue mula kay Inigo. “Magkano ‘yan, babayaran ko?” tanong nito.

“Hindi ako nagpapabayad, pare,” Inigo chuckled. “I only want Cyanelle’s happiness.”

“Thank you, Inigo. Napasaya mo talaga ako,” I smiled again. “You’re welcome. I have to go since aalis ka na din. Call me when you’re home.” Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. “It’s nice to see you again. I missed you.”

“I missed you too,” I told him. Matapos nun, naglakad na siya papunta sa sasakyan niya. Si Amber naman nakatayo pa din sa tabi ni Blue. “Sasabay ka sa amin?” tanong ko dito.

“Yeah, is that okay?” she asked me. At talagang nagtanong ka pa ha? Ikaw ilagay ko sa compartment e. Tignan ko lang kung hindi mamaluktok ‘yang bias mo na pagkahaba-haba!

“As I have a choice,” sagot ko tapos ay tinalikuran na silang dalawa ni Blue at sumakay sa passenger seat. Wala akong pakialam sa babaeng ‘yan, kaya hindi ko siya kailangan pakisamahan ng maayos. Wala din akong balak makipagkaibigan sakanya.

Sumakay na sila pareho sa sasakyan. Tahimik lang ako habang nagmamaneho si Blue. Sa likod nakaupo si Amber at sige ang usap nila. Kahiya naman kay Amber, sana pala siya na ang pinaupo ko dito.

“Naalala mo ‘yung trip natin sa Paris nun, Drew? Nakakatawa ka nung muntik ka ng mawala. Konti nalag, iiyak ka na. Kami naman ni Zyline, nakatingin lang sa’yo habang ikaw, paikot-ikot na,” tawa siya ng tawa habang nagkukwento.

“Paano ko makakalimutan ‘yun? Inutusan niyo akong bumili nun tapos pagbalik ko, wala na kayo! I panicked okay, hindi ko alam kung nasaan kayo. Baka nawawala na kayo...”

“Palusot ka pa...” she laughed again. “Cyan, you should’ve seen his face that time... for sure, pati ikaw, matatawa.”

“I don’t actually care about Blue’s past,” sagot ko. Natahimik naman silang dalawa. Tama bang magkwentuhan tungkol sa happy moments nila? Tss. Basag trip na kung basag trip pero wala akong pakialam. Nabwisit ako sakanilang dalawa!

Nakarating kami sa bahay ni Amber ng wala ng kumibo sakanilang dalawa. Eh di nanahimik kayo? Landian pa sa harap ko, akala niyo uubra?

“Thanks, Drew,” she kissed Blue on the cheeks. “Thanks, Cyan,” she waved at me. I just looked at her. Wala akong pakialam sa’yo!

Pagdating na pagdating namin sa bahay, agad akong hinawakan ni Blue ng mariin sa braso. “Anong problema mo?” tanong niya.

“Ikaw? Anong problema mo?!” pilit kong binabawi ang kamay ko. “You don’t have to be that rude to Gabbie!”

“Hindi mo din kailangan bastusin si Inigo!”

“You’re flirting with him!”

“Amber’s flirting with you!”

“Cyanelle!”

“Pwede ba, babae ako kaya alam ko kung lumalandi ang isang babae! And obviously, nilalandi ka niya!”

“Cyanelle...” medyo lumambot ang tinig niya.

“Let me go, aakyat na ako.” I said, coldly.

“Cyanelle, look... pag-usapan muna natin ‘to.”

“Anong pag-uusapan natin? ‘Yung happy memories niyo ni Amber?” tumaas ang kilay ko. “Wala akong panahon, Blue.”

“About Indigo. What is he talking about? Nagpakasal kayo?” he stared at me.

“Bata pa kami ‘nun, Blue.” I told him. “Do you like him?” tanong niya sa akin. Tumaas ang kilay ko. Dito na ba papasok ang sasabihin niya na layuan ko si Inigo dahil madamot siya? Dahil nagseselos siya? Oh my gosh...

“Ano naman sa’yo kung gusto ko siya?” I said, trying to provoke him.

“Ngayon pa lang, I feel sorry for him because no matter what, Cyanelle. Hindi ka makakawala sa akin. Now, start asking me to do you, baka sakaling maging gentle pa ako.” Ayun lang at iniwan niya na ako.

Ang kapal talaga ng lalaking ‘to! May araw ka din sa akin Blue. Nakakarami ka na ah!

================= Chapter 6 -----------

“Saan ka pupunta?” naka-upo ako sa may sofa, crossed legs at ibinabalandra sa harap ng bipolar kong asawa ang legs ko. Kinuha ni Blue ‘yung susi ng sasakyan niya at naglakad papunta sa pinto.

“I’m asking you kung saan ka pupunta, Blue Andrew.”

“I’m meeting someone, Cyanelle. Ano bang problema mo?” tanong niya sa akin.

“Meeting someone o meeting Amber?” tumaas ang kilay ko. Konti nalang, ipapakulam ko na si Amber. Feeling masyado ‘yung poste na ‘yun. Imagine, tumawag kagabi kay Blue ng 2 am? Pasalamat siya hindi ako ang nakasagot.

“Ano namang masama kung imemeet ko si Amber?” tanong niya pabalik. Ah, ganun? Okay.

“Wala naman. Sige go, ahead. Ingat ka ha? Kung gusto mo, bukas ka na bumalik.”

“Are you being sarcastic or what?”

“I’m being a supportive wife. Besides, mas okay nga kung wala ka e. Tumawag kanina si Inigo and he’ll drop by. Ang pangit naman kung may bisita ako, tapos andito ka, diba? Sige, go na.” umupo na ko ulit at ipinatong ang paa sa center table.

Pinapakiramdaman ko si Blue. Nakatayo lang siya and he’s looking... scratch that, he’s glaring at me.

“Pupunta dito ‘yung lalaking ‘yun?”

“Yeah, kaya umalis ka na. Magpapaganda pa ako.”

“Seriously, Cyanelle?”

“I’m serious.” Tumingin ako sakanya tapos pinatay ang TV bago umakyat para maligo. Wala kayang kabalak-balak pumunta si Inigo dito pero dahil sa kalokohan ko na naman, I need to text him at puntahan ako dito.

Nag-reply naman siya ng ‘oo’ kaya pumasok na ako sa banyo at naligo. Nagbibiro lang naman ako nung sinabi kong magpapaganda ako. Maganda na talaga ako. Hello? Maghihirap ang kokontra!

I wrapped the towel around my sexy body bago ako lumabas ng banyo pero nagulat ako ng makita ko si Blue na naka-boxers lang.

“Anong ginagawa mo dito?! At bakit ganyan ang suot mo?” kinipkip ko ang tuwalya sa dibdib ko.

“I changed my mind,” he looked at me. I smiled secretly. Ano ka ngayon? Amber pa ha?

“Talaga? Kawawa naman si Amber kung hihintayin ka niya tapos—“

“Who told you na hindi kami magkikita? Pupunta nalang din siya dito.”

“What?!” Kumunot ang noo ko. Gusto talaga ng giyera nitong Blue Andrew De Guzman na ‘to? Seriously?!

“I’m serious,” he mimicked me.

“Okay,” I rolled my eyes. Umupo ako sa kama bago ko kinuha ang lotion ko at naglagay muna sa braso ko. Sa sulok ng mata ko, nakikita ko si Blue na nakatingin. You want to play again? Okay lang naman sa akin.

Tumalikod ako ng upo at kinalas ang towel ko. I’m only wearing my underwear at wala akong bra—kaya ako tumalikod sakanya.

Exposed na exposed ang likod ko sa paningin ni Blue. Narinig ko naman ang pagtikhim niya. Napangiti ako.

“Are you okay?” Nilingon ko siya in a sexy way kasabay ng tanong ko in a sexy way. Ang sexy ko.

“O-oo... Oo naman.”

“You sure?” I asked him and smiled seductively.

“Oo.” Isinuot niya ang hawak na damit bago nagpaalam na bababa na.

Never ever dare to play games with a Clemente, Blue Andrew. Hindi ako pumapayag na hindi ako makakaganti—in a way na magsisisi ka.

Nagbihis na ako at bumaba. Sakto namang dumating si Amber. Nauna pa ‘to kesa kay Inigo? Napaghahalataan.

“Hi, Cyanelle!” bati niya sa akin.

“It’s Cyan.” I replied. Tinignan naman ako ni Blue. “What?” tumaas ang kilay ko. Sino ba nagbigay ng permiso sa babaeng ‘yan na tawagin akong Cyanelle?

“Come in, Gab.” Pinapasok siya ni Blue at naupo sila sa may sofa sa living room. Nakamaikling shorts lang din si Amber kaya naman kitang-kita na ang haba ng legs niya. Excuse me lang ha? Hindi man ako kasing tangkad ng babaeng ‘to, mas maganda naman ako!

Hinawakan ni Blue ang siko ko at bumulong, “Can you act like a good wife and ask my guest if she wants something?”

“I’m pretty sure ikaw ang gusto niya. Sorry siya, hindi kita ibibigay. Kung nagugutom siya, pumunta siya ng kusina dahil hindi ako mag-eeffort para sakanya.”

“Do it for me, then.”

Natawa ako sa sinabi niya. “Sino ka ba sa tingin mo?”

“I am your—“

Napalingon kami ng may mag-doorbell. “My guest.” Naglakad ako palabas para buksan ‘yung gate pero sinundan pala ako ni Blue.

“Inigo!” I opened the gate and he smiled at me nang makita niya ako. “Hi, Yhannie. Hi Blue.”

Tumango lang si Blue sakanya. “Pasok ka.” Aya ko kay Inigo. Sumunod naman siya sa akin. Nakita ko din na may dala-dala siyang paper bag. Papasok sana siya sa bahay pero pinigilan ko siya.

“Dito tayo sa labas, Inigo. Polluted ang loob ng bahay namin. May dumi sa loob.” I smiled to him. Hinawakan ko siya sa braso at hinila papunta sa may garden sa bandang likod kung saan tanaw na tanaw ang swimming pool namin.

“May ginawa ka na naman bang kalokohan, Yhannie?” tanong ni Inigo. “Wala ah!” I shook my head.

“I know you so well. Sa akin ka pa ba maglilihim? Ilang taon nga tayong hindi nagkita but that can’t change the fact na kilala kita at lahat ng nunal mo sa katawan, alam ko kung saan nakalagay. Pati ‘yung ‘dun sa...”

“Saan?”

Napalingon kaming dalawa ng magsalita si Blue mula sa likuran namin. “Anong ginagawa mo diyan? Eavesdropping is not cool, Blue. May bisita ka diba?” Tinaasan ko siya ng kilay.

“I’ve decided na samahan na namin kayo ni Gab dito. Tutal, mag-asawa naman tayo, diba? Dapat ang kaibigan ng asawa ko, kaibigan ko din.” He smiled to me at umupo sa tabi ko, inakbayan pa niya ako, actually.

Lumabas naman si Ambrosia na may dalang juice at cake slice. May dala pala siyang cake kanina? Hindi ko napansin at wala naman akong pakialam.

“I hope you don’t mind. Pinakelaman ko na ang kusina niyo,” she smiled at me at inilapag sa lamesa ang tray na dala niya.

“Mabuti nga at nandito ka, nagamit ang kusina ng bahay namin, Cyanelle doesn’t know how to cook.” Blue squeezed my arm. Tinitigan ko naman siya ng masama.

“Can you blame me, Blue Andrew? I was born a princess.”

“Still, you should know how to cook, Cyan. Knowing Drew, gustong-gusto niyang kumakain.” Singit ni Gab.

“Eh di mag-apply kang katulong namin,” I smiled sweetly to her. Pinisil na naman ni Blue ang braso ko. Halatang nahiya si Ambrosia sa sinabi ko. Ako pa ang babanatan mo ha? Excuse me.

“Bonus nalang kung magaling o marunong magluto ang isang babae,” lahat kami napatingin kay Inigo ng magsalita siya. “You have to accept her kahit pa hindi siya marunong magluto. Love is blind, right?”

“Precisely. And besides, kung gusto mo ng asawang marunong magluto at lahat ng gawaing bahay, mag-asawa ka ng maid.” I rolled my eyes.

“It’s a wife’s duty to do the chores and everything,” mariing sabi ni Blue per nakatingin kay Inigo habang ang diin ng hawak sa akin.

“It isn’t. You married your wife to make her happy, not to be your slave. Mayaman ka naman, kumuha ka ng maid.” Inigo shrugged.

“I’m being practical here, that’s why. Paano matututo ang babae sa gawaing bahay kung puro pagpapaganda lang ang alam niyang gawin?” sabay baba ng tingin sa akin.

“Excuse me, in born ang ganda ko.”

“I get your point, Blue. But the thing is... kung ako ang napangasawa ni Yhannie, I will never force her to do things na hindi siya sanay. I know her and once she’s up to something, basta ba gusto niya, kahit pagluluto pa ng pinakakomplikadong pagkain ‘yan, magagawa niya.”

“Yeah right, but the thing is ako ang pinakasalan ni Cyanelle.” Sumandal si Blue at ngumiti ng nakakaloko kay Inigo.

“Yeah, I know that.” Inigo smiled at him.

“Guys, you should taste this cake, ako mismo nagbake niyan.” Alok sa amin ni Ambrosia.

“No, thanks, ayoko mag-cake ngayon...” I replied. Tumanggi din si Inigo kaya kailangan, kainin ni Blue lahat ‘yan total, bisita niya si Ambrosia, diba? Comapred to her cake and Steph and Cristine’s, mas pipiliin ko namang kainin ‘yung ‘dun sa dalawa kesa dito sa babaeng ‘to. Malay ko ba diyan kung may balak ‘yang lasunin ako para masolo niya si Blue?

“Inigo, what’s that?” tanong ko kay Inigo ng makita ko ‘yung dala niyang paper bag.

“Ah, these? Cup cakes... for you,” iniabot niya sa akin ‘yung dala niya. May tatlong box ‘dun pero ‘yung isa lang ang kinuha ko and opened it.

“Oh my gosh! Panda cupcakes!” I smiled. Alam na alam talaga ni Inigo ang gusto ko... hindi katulad ng iba diyan. Nakakabwisit!

“Tss...” I heard Blue hissed. I looked at him, brow arched. Problema mo? May Ambrosia ka diba?

Nagkwentuhan pa sila at ako, nakatingin lang kay Amber na panay ang daldal kay Blue. Si Inigo, nakatingin lang din sa akin. He knows what I’m thinking. He knows naiinis ako.

“Dito ka na mag-dinner, Gab,” aya ni Blue sa babaeng poste. Ayos ah? “Indigo, hindi ka pa ba uuwi?” tanong niya. Si Inigo pinapauwi, si Ambrosia, pakakainin dito?

“Inigo, let’s have dinner outside, my treat,” I smiled to him. Napatingin naman sa akin si Blue. “May kasama ka namang magdidinner diba? We have some catching up to do, kaya sa labas nalang kami kakain,” I smiled sweetly to him. “Baka kasi makaistorbo kami sa inyo ni Amber,” I said sarcastically. “Wait for me, Inigo, magbibihis lang ako,” nginitian ko siya at umakyat na ako at nagpalit ng damit.

Naabutan ko si Blue at Inigo na nag-uusap sa may living room. “Let’s go?” aya ko kay Inigo. “You’re not going anywhere, Cyanelle,” hinawakan ni Blue ang kamay ko.

“Throw away your trash, and I’ll stay.” It’s as simple as that. Blue knows I hate that girl pero papakainin niya pa sa bahay ko? Kasama ko?

“She’s my friend, Cyanelle.”

“I don’t care. Aalis na kami.”

“Are you sure about this?” bulong ni Inigo. I nodded. Naiinis ako kay Blue at sa posting ‘yun. Narinig ko pa ang papuri niya kay Amber na marunong ng gawaing bahay. Maghanap ka ng maid, leche ka!

“Bakit mo ba pinakasalan ‘yun?” tanong ni Inigo habang kumakain kami.

“He’s a challenged to me. He ignored me the day we first met and you know na ayoko sa lahat, hindi ako pinapansin lalo na kapag ako ang gumawa ng first move,” I shrugged.

“And after that, ano na plano mo? You’ll dump him? The way I see it, hindi siya katulad ng mga ex boyfriends mo na kaya mong hiwalayan ng ganun nalang. You’re married, Yhannie.”

“We can always get an annulment,” I replied.

“You’re still the same old, Cyan Louise. You always get what you want and you always treat everything as a toy,” napailing siya.

“Not everything, Inigo,” I looked at him. I never treated Blue as a toy. It did crossed my mind that maybe, just maybe, I am already in love with him, but I will never let myself fall again and be left behind after.

“What do you mean?” he asked me.

“I like him and believe it or not, I want this marriage to work,” I looked at him. May gusto pa akong sabihin pero hindi ko na nasabi. Hindi pa dapat. Hindi pa panahon para aminin ko kung ano ang ginawa ko. Hindi pa.

================= Chapter 7 Foul words. Minsan nakakasakit na talaga pero dinededma ko nalang. Sorry for the TURTLE UPDATES. Yes, mauunang matapos ang uG, that’s for sure para makapagfocus ako sa BB at NSA. Sa mga nakakaintindi, salamat po.

Follow me on twitter, mas active ako ‘dun. @vampiremims

-------------

It was almost 1 in the morning ng ihatid ako ni Inigo sa bahay namin. Actually kanina pa niya ako gustong ihatid pero ayoko. Not because I am enjoying his company but because I know andun pa si Ambrosia at ayokong makita ang babaeng ‘yun. Naiirita ako. Ang pangit niya.

“Thanks, Inigo. I know I can always count on you,” I smiled to him. “Oo naman, Yhannie. Ikaw pa ba?” he smiled and winked at me. Bumaba na ako ng sasakyan niya. Gusto niya sanang bumaba pero pinigilan ko na siya. Baka makita pa ni Blue, mas gusto ko na magpahinga.

Pumasok na ako sa bahay namin at naabutan ko si Blue na naka-upo sa sofa. Nakasandal ang ulo niya at nakapikit. Nakatulog na ata. I sighed. Minsan nakakapagod din sungitan ng sungitan ang lalaking ‘to pero it’s the only way to protect myself. Aminado ako, I like Blue but I will not and will never allow myself to fall for him first. Ayokong ako ang mauunang magmahal. Wala akong planong magpakabayani para ipaglaban siya. Binuo ako ng nanay at tatay ko para alagaan ng taong magmamay-ari sa akin at hindi para maging sundalong ipaglalaban siya.

I walked slowly para puntahan si Blue. pisngi ni Blue. Well, may mga tumutubo hotter. Ewan ko ba, kahit ata gusgusin Unfair? Naah. Ang ganda ko kaya. Kahit Sobra!

“Hey, wake up,” tinapik ko ang na stubbles and it makes him look ‘tong si Blue, gwapo pa din e. basahan ang isuot ko, maganda ako.

“Blue Andrew...” I called him, louder. He moaned, a sexy one. Hindi ko alam kung sinasadya niya ba o tulog talaga siya e.

“Blue...” tinapik ko ulit ang pisngi niya but this time, mas nilakasan ko kaya naman napapiksi siya. Inayos niya ang salamin bago ako tinignan. “What time is it?” he asked me, huskily. “Past one. Anong ginagawa mo dito? Bakit diyan ka natulog?”

“I’m waiting for you.” Ini-stretch niya ang leeg niya, dala siguro ng pangangalay. Gosh, he’s so hot. May kasama kasing pag-ungol ang paggalaw ng leeg niya. “Bakit mo ako hinintay? I have my keys. Makakapasok ako sa bahay na ‘to kahit tulog ka pa.” Umupo ako sa tabi niya at tinanggal ang suot kong sandals. “Nasaan na ‘yung poste?” tanong ko habang nakataas ang kilay.

“I want to know if you’re safe or not, Cyanelle. Wala akong tiwala sa kaibigan mo. Kababata? Kababata my ass. You’re my wife for Pete’s sake pero kung umasta ang Indigo na ‘yun, daig pa ako. Pakain ko sakanya lahat ng dala niyang panda cupcakes e.”

“Don’t you dare, Blue Andrew. Isasampal ko kay Amber ang cake na ginawa niya na mukha namang binili niya lang sa bakeshop!”

“She baked it herself. Hindi katulad mo. Walang ibang alam gawin.”

“Who told you na wala akong ibang alam gawin? For your information, husband, I can make you moan and groan in pleasure.” I smirked. “But of course, you have to say please, first.”

“In your dreams, wife. De Guzman ako. Hindi ako basta-basta sumusuko.” He grinned at me. I really can’t fathom why Stephanie didn’t like this man. Mas gwapo siya kay PJ for me and there’s something in him na maku-curious ka because he’s the good boy of the gang. Siya ‘yung palaging walang sasabihing masama pero gago din naman. Unlike Thunder na cussing machine na, sex-starved pa at sa Kupido na ‘yun na nabaliw na sa isang sisiw at kay PJ na under ng asawa niya. Unlike them, si Blue ‘yung ayaw magpatalo sa akin. Sabi nila gentleman ‘to. Duh? Asan ang proof?

“Baka din nakakalimutan mo, Blue... Clemente ang pinakasalan mo. Anong ineexpect mo? Susuko ako ng ganun-ganun lang?” sumandal ako sa sofa tsaka tumingin sakanya. “That won’t happen, sweety. Lahat sila nahirapan.” I know he knew my reputation as a playgirl. Liberated at sa dami ng naging ex ko, alam ko ang iniisip ni Blue. Wala naman akong pakialam sa iniisip ng iba. Hindi sila ako. Hindi ako dapat nabubuhay sa standards nila dahil hindi naman sila ang magsu-suffer kapag nakinig ako sakanila at nabuhay ako ayon sa gusto nila. Ako lang. Ako ang may hawak ng buhay ko at walang sinuman ang pwedeng makialam sa mga desisyon ko.

“Should I envy the guys you slept with, Cyanelle?” nagtagis ang mga bagang na tanong sa akin ni Blue. I smiled sweetly to him. “I think you shouldn’t, Blue. You see... mas gagalingan ko kapag nagmakaawa ka na.”

He laughed, mockingly. “Mas mukhang sila ang dapat mainggit sa akin, Cyanelle. Not just because I am your husband but because you’ll forget how good they were kapag ako na ang nagpaligaya sa’yo.”

I flushed. Hindi ko akalaing maapektuhan ako sa sinabi ni Blue Andrew. Nag-iwas ako ng tingin upang hindi makita ni Blue ang pamumula ng mukha ko.

“Saan kayo nagpunta ng Indigo na ‘yun?” tanong niya sa akin maya-maya. “Kumain lang kami.” I replied.

“Kumain. Hindi naman kayo nagkainan, ano?” he arched his sexy brow. “Ano naman sa’yo kung nagkainan man kami?” What a term! Nagkainan. Blue never fails to surprise me.

“As long as you’re using my last name, no one can kiss you, touch you, flirt with you and have sex with you, maliban sa akin.” Seryoso ang pagkakasabi niya. He’s breathing heavily.

“Let me remind you, Blue Andrew, wala pang nangyayari sa atin,” I looked at him. “I am free to kiss anyone, touch anyone and flirt with anyone dahil wala pang nangyayari sa atin.”

“Don’t dare me, Cyanelle. If that’s the case, I’ll change my name. I am Anyone now. So therefore, you can only kiss me, touch me and flirt with me dahil hindi ako apayag na may ibang lalaking hahawakan o lalawayan man lang ang asawa ko.”

The terms! Grabe talaga kapag nagsimula na silang magsalita ng tungkol sa mga ganyang bagay. Mas malala pa ‘yan kapag kumpleto sila. Nagiging berde ang kapaligiran.

“Pwede ba, Blue Andrew, asawa mo lang ako, hindi mo ako pagmamay-ari.” I rolled my eyes. Tumayo na din ako dahil medyo inaantok na ako. Talking about sex with Blue isn’t right.

“Yes you’re my wife and no Cyanelle, pagmamay-ari kita.” Tumayo siya at sumunod sa paglalakad ko. Napailing nalang ako. Bahala ka sa buhay mo.

Pumasok ako sa kwarto at isinara naman ni Blue ang pinto. Pagod ako pero I need to clean myself. Hindi ako sanay na hindi naglilinis ng katawan bago maligo.

Hindi ko kinibo si Blue pero alam kong nakatingin siya sa akin. He removed his eyeglasses bago lumapit sa akin. Kumukuha ako ng damit kaya naman mistula akong natrap sa closet at sa katawan ni Blue.

“Anong problema mo?” tanong ko habang nakataas ang kilay. “I just want to make myself clear,” he breathes. “Anong—“ he pressed his lips against mine ang pulled my body closer to his. Isinandal niya ako at patuloy na hinahalikan habang ang mga kamay ay patuloy na yumayakap at dinadama ang kurba ng katawan ko.

“Hmmmm...” he moaned against my lips. His tongue seeks for an entrance, I parted my lips and his tongue started to play inside my mouth. He lifted me up and I wrapped my legs around his waist. He’s kneading my behind and I wrapped my arms around his neck. Mas pinalalim niya pa ang halik.

Naramdaman ko ang paglakad ni Blue. I don’t know kung saan niya ako dadalhin but I do have an idea. Tama ang hula ko ng maramdaman ng likod ko ang malambot na kama. He’s not breaking the kiss. He removed his shirt kaya naman pansumandaling naghiwalay ang mga labi namin. Wala pang limang minuto niyang inabandona ang labi ko ng maramdaman ko na naman ang init nito. Needy and demanding. He sucks my lower lip as he caressed my body.

“Blue...” I moaned.

“You’re mine, my wife.” He breathes as he trails down to my neck with his wet kisses.

Nanlalabo an pag-iisip ko. Blue has this power to do this to me. Kaya niyang manipulahin ang isip ko kung gusto niya.

He ripped my clothes. Hindi ko maiwasang mapasinghap ng maramdaman ko ang kamay niya na dinadama ang katawan ko.

“Blue Andrew...” I called him. He moaned as an answer. I can feel something poking in my legs. Was that his...

“F-uck!” Suddenly he stopped. Itinukod niya ang kamay sa magkabilang panig ko at tinitigan ako sa mukha. “D-amn it, Cyanelle. I won’t back down but f-uck! Nahihirapan ako. You’re mine and I can’t take you because of this d-amn ego and pride!”

I swallowed hard. I won’t back down, too. That’s too bad. One of us needs to do that and I swear, hindi ako ang gagawa nun. “Ask for it, then.” I said, breathless. I know, exposed na ang dibdib ko dahil sa pagsira niya sa damit ko at pagbaba ng suot kong bra.

Tinitigan niya ako ng matagal. Hindi ko alam kung ano ba ang tumatakbo sa isip niya. He’s staring at me. Kitang kita ko sa mata ang pinipigilan niyang emosyon. “Blue...” I tried to touch his face pero lumayo siya.

“You wanted to play games. I get it, Cyanelle.” Umupo siya patalikod sa akin. Bumangon ako at inayos ang sarili ko. Nakita ko ang pagkuyom ng kamay niya. “Never mess with a Clemente?” he chuckles. “Never mess with Blue Andrew De Guzman, Cyanelle. Napupuno na ako sa mga laro mo, wicked princess.”

Hindi ko alam pero parang tinutubuan ako ng takot kay Blue. He’s aura’s dark and I don’t know why I am feeling excited at the same time. Nababaliw na ba ako? Mas lalo lang siyang naging hot sa paningin ko.

“Well, sorry to say this, Blue. Wala akong pakialam sa feelings mo.” Ang bilis ng takbo ng puso ko. I need to be heartless dahil lahat ng mahina nasasaktan. Lahat ng nagapakatanga, nasasaktan. I started this game at wala akong planong matalo o umiyak sa dulo. Better they cry than I.

“Yeah, because you know what you are?” nilingon niya ako at ngumiti ng sarkastiko. “Manipulative bitch. And to tell you honestly, nagsisisi akong pumunta pa ako sa simbahan para pakasalan ka. You’re not worth it.”

Tumayo na siya at lumabas sa kwarto. Pabalibag niya pang isinara ang pinto ng kwarto. Tsaka ko lang napakawalan ang kanina ko pang pinipigil na hikbi.

Mali ba kung poprotektahan ko ang sarili ko? Mali ba kung ayokong masaktan ako? I know the feeling of being ignored and dumped. Ayoko ng maulit. Ayoko na.

------------------

Magalit pa kayo. Magtatampo na ako. Ge.

================= Chapter 8 -------------

“I said no, okay?”

“Why? Gusto ko lang namang sumama!”

“Yeah, but I said no, Cyanelle. Bakit ba ang kulit mo?!”

“Bakit ba ayaw mo akong isama? May gagawin ba kayo ng posteng ‘yun?!”

“Sa office ako pupunta. Ano bang sinasabi mo?”

“Eh di isama mo ako! I’ll work there, too. Baka nakakalimutan mo, investor ng company niyo ang daddy ko!”

“How can I forget, Cyanelle? That’s your way to be close to me. Napaghahalataan kang obsessed ka sa akin.”

“Ang kapal ng mukha mo.”

“Ang gwapo ko.”

“Mas gwapo si Inigo sa’yo!”

He glared at me. Umupo naman ako sa kama. Ang aga-aga, nagsisigawan kaming dalawa ng Blue Andrew De Guzman na ‘to. Nakakainis kasi siya. Pupunta daw siyang office pero nakita ko sa cellphone niya kanina nung naliligo siya na may meeting siya with Gab. Sino bang Gab ang kilala kong kilala niya? Eh di ‘yung nagmamagandang poste na ‘yun na kung makapagsabi na dapat ang asawa marunong sa gawaing bahay eh akala mo graduate with masteral degree sa pagiging katulong. Alam niya pala lahat e. Kukunin ko siyang katulong kapag nakita ko siya. Ipapalinis ko buong village!

“Don’t you ever dare mention his name kapag kasama mo ako, Cyanelle.” His voice was deep and serious and dangerous. Tumaas naman ang kilay ko. “Anong pakialam mo kung banggitin ko ng paulit-ulit si Inigo?” I smirked. “Inigo, Inigo, Inigo, Inigo, Ini—Ouch!” nagulat ako ng hilahin ako ni

Blue patayo. He’s holding my arm at may pagdiin ito. “Ano ba?!” I tried to let go pero mas diniinan niya ang hawak sa akin.

“Don’t test my temper, Cyanelle. How many times do I have to tell you that?” he said in gritted teeth. “Bitawan mo nga ako!”

“Why do you have to be that hard-headed? Ano bang problema mo sa buhay?” tanong niya ulit sa akin.

Tumawa ako ng patuya. “Seriously?” tumaas ang kilay ko. “Wala akong problema, Blue. It just so happen that I am a manipulative bitch. I am a bitch and I don’t care about anyone. Wala akong pakialam sa feelings mo o sa feelings ng kahit na sino dahil selfish ako. I get what I want in any way. Wala akong pakialam kung may masasaktan.”

Nakita kong natigilan siya. I need to do that para makita nilang lahat na hindi ako mahina. I am so tired of seeing girl’s cry. Maano bang kahit isa lang na babae, maipakita na hindi lahat ng babae, mahina. Hindi lahat ng babae, tanga at hindi lahat ng babae, kailangan ng lalaki sa mundo. I believed in the fairness of both gender. Kaya wala akong planong magpatalo sa kahit na sino. I wanted to show them that after a heartache, natututo ang babae. Kaya niyang lumaban at kaya niyang makaganti.

“Are you for real, Cyanelle?” lumuwag ang hawak sa akin ni Blue. “Why do I have this feeling that behind that mask is someone who needs to be taken care of?”

“Hindi ko kailangan ng mag-aalaga sa akin!” I hissed. Binawi ko na ang kamay ko. “This is me, Blue. Deal with it.”

“Asawa mo ako, Cyanelle.”

Natawa ako sa sinabi niya. “How can I forget that, Blue? Muntik mo pa nga akong hindi siputin sa kasal natin, diba?”

“Cyanelle...”

“Umalis ka na nga. Magsama kayo ng kameeting mo.” Tumayo na ako para lumabas sa kwarto pero hinawakan niya ako sa kamay. “Sumama ka na. Hihintayin kita sa baba.” Binitawan niya ako at lumabas na ng kwarto. Napatingin ako sa pintong nilabasan niya. Alam ko namang naguguluhan din sa akin si Blue pero dapat bang alam niya kung bakit ako ganito? Matatapos din naman ‘tong laro na ‘to. Sooner or later, maghihiwalay din kami ni Blue. I admit, ngayon ko narerealize na mali ang pinasok kong laro. Nangdadamay ako ng inosenteng tao. I just hope, Blue can forgive me after this.

Naligo na ako at nagbihis. I don’t know kung formal ba ang kailangan kong suotin kaya nagdress nalang ako. Para in case nagmamaganda si Ambrosia at ang kanyang sexy legs, may pantapat ako.

“Yes, papunta na ako. Andyan na ba si Thunder? Let him handle it.” Naabutan kong may kausap si Blue sa cellphone pagbaba ko ng hagdan. “I’ll be there. Don’t worry, sweety, darating ako.” I heard him laugh. “Yes, kasama ko siya. Sige. See you.” He turned off his phone. Naramdaman niya atang nakatingin ako sakanya kaya lumingon siya sa direksyon ko. “You’re ready? Let’s go.” Aya niya sa akin.

Sino si Sweety?! I glared at him pero hindi na ako nagsalita. Sumunod lang ako sakanya. Pinagbuksan niya ako ng pinto pero hindi ko pa din siya pinansin o kinausap man lang. Malaman ko lang talaga na si Ambrosia ang sweety na ‘yun, kakalbuhin ko siya! Sweety. Ang pangit niya!

“Okay ka lang?” Blue asked me. Tumango lang ako. Nakatingin ako sa labas ng bintana habang nagmamaneho siya. “Bakit ang tahimik mo?” tanong niya ulit. “Wala ako sa mood,” I replied.

I heard him chuckled. “Mas mabobored ka lang sa meeting. Ang kulit mo kasi.”

Nilingon ko siya. “Then stop the car. Bababa ako.”

“What?” kumunot ang noo niya. “Ayaw mo akong kasama diba? Stop this, bababa ako.” I told him.

“Cyanelle...”

“Ihinto mo na nga lang!” I hissed. Naiinis na naman ako sakanya. Kanina medyo concerned na ako na naaawa na nadadamay siya sa mga kalokohan ko sa buhay pero ngayon... ugh! I badly wanted to hit this man’s face. Nakakainis.

“Ano na naman bang problema mo?” he asked me. “Wala!” I yelled.

“Meron ka ba?” natigilan ako ng magtanong siya. “Ano?” now, it’s my turn to frown.

“Zyline told me mas nagiging mabagsik ka kung meron ka. Now tell me, meron ka ba?” he said that with a serious face.

Hindi ko naiwasang pamulahan ng pisngi. What kind of best friend Zyline is? Hindi niya dapat pinagkakalat ang mga ganung bagay. Kahit sa kuya pa niya!

“Wala!” I yelled again. Damn. Wala naman talaga akong monthly period. It’s just that naiinis ako kay Blue kaya ako ganito. One minute, we’re a bit okay, the next... we wanted to kill each other. Married life isn’t really easy!

“Maaga akong mamamatay kapag kasama kita, Cyanelle.” Napailing nalang siya. I rolled my eyes. Wala akong pakialam!

It took us almost an hour bago kami nakarating sa office nila.

“Good morning, Sir. Good morning, Mrs. De Guzman.” Bati sa amin nung receptionist. Hindi ko maiwasang mapangiti ng tawagin niya akong Mrs. De Guzman. “Dumating na ba si Thunder?” tanong niya sa babae.

“Yes, Sir. Bilin po ni Sir Thunder na pumunta daw po kayo agad sa conference room since hindi darating si Sir Cupid and Sir PJ.” she said politely.

Blue nodded then snaked his arm around my waist. “Let’s go.”

Naglakad kami papunta sa elevator. Magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako nakakaramdam ng kakaiba sa paghawak sa akin ni Blue. Nakatingin sa amin ang ibang mga empleyado sa building na ‘to. This is actually the first time I went here na De Guzman na ang apleyido. May mga kasabay kami sa elevator na kinakausap si Blue. Based on what I heard, secretary ni PJ ang isang babae and the other one is Cupid’s. Sila daw ang pupunta sa meeting since wala ang mgaa boss nila. I wonder kung nasaan ba sila.

Hinatid muna ako ni Blue sa opisina niya, “Stay here. Pupuntahan ko lang si Thunder.” I nodded. Ngayon nalang ako nakabalik sa opisina ni Blue. Binago na pala niya.

“Cyanelle...” he called me. Nilingon ko siya, “Akala ko aalis ka na?” kumunot ang noo ko. “I know there’s something that you don’t want to talk about kaya ganyan ka ka-brat but I’m always here.”

My heart’s beating so fast because of what he said. In my 23 years of existence, ngayon lang may nagsabi sa akin ng ganun. Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa noo. “Hindi man tayo laging nagkakasundo, we can try. Aalis muna ako. Feel free to do anything here.”

Hindi ako nakasagot sa mga sinabi ni Blue. I was left dumbfounded. Nakaalis na si Blue pero nakatingin pa din ako sa pinto. Is it possible? Pwede nga kaya naming subukan? This marriage, laro lang naman ‘to e. In the end, may mananalo, may matatalo.

Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng office ni Blue. Typical Blue’s taste. Manly ang opisina niya. Parang wala man lang soft side. Umupo ako sa swivel chair niya at tinignan kung ano ang mga nasa laman ng drawers ng asawa ko. Puro naman papel. Boring.

Tumayo nalang ako at tinignan ang mga pictures sa may gilid. Pictures nila ng pamilya niya. Meron ding noong college sila at sila ni Stephanie. Hindi ko maiwasang mapaismid dahil kitang-kita ang saya ni Blue sa larawan. When will I see him smile to me like that?

After 30 minutes, bumalik na si Blue kasama ang isang babae. “Sweety, leave all the needed documents here, mamaya ko babasahin.”

Sweety? Harap-harapan na talaga?

“Excuse me?” Hindi ko napigilang magsalita. “Sweety?” tumaas ang kilay ko ‘dun sa babaeng nagcecelebrate ng foundation day. Duh? Kahit kainin mo ang make-up, hindi ka magiging kasing-ganda ko!

“Cyanelle,” hinawakan ni Blue ang braso ko. “Are you flirting with my husband?” diretsong tanong ko sa babae. Halata namang kinakabahan siya. Dapat lang!

“Ma’am...”

“I am asking you, sumagot ka.” Seryoso kong tanong. “Cyanelle...”

“Shut up!” I hissed. Landian ang labanan ngayon? Kahit hindi ka maganda, basta malandi ka, go?

“Sweety, iwan mo na ‘yan at lumabas ka na.”

At talagang inulit-ulit pa ang sweety huh?

Nilapag niya na ang mga folders na hawak niya at lumabas. “Ano na naman bang problema mo?” Blue asked me.

“Ikaw at ang malanding secretary mo. Sweety? Kailan pa nagkaroon ng endearment ang boss at secretary?” tinignan ko ng masama si Blue. “Andito na ako na asawa mo, harap-harapan mo pang tatawagin ng sweet yang babaeng ‘yun? Hindi na nga ako nagreact kanina nung kausap mo sa phone ‘yun, ‘di ka pa nakuntento? Sa harap ko pa talaga, Blue Andrew?”

“Cyanelle—“

“Nakakainis ka! May nalalaman ka pang pa-try try? Isaksak ko kaya sa pagmumukha ng babaeng ‘yun ang wedding ring natin? Hindi namimili ng lalandiin. Excuse me lang ha, kung ipagpapalit mo ako, ‘dun naman sa mas lamang sa akin! Hahanap ka lang din ng iba, mas maganda pa ang yaya ko!”

Ugh. Naaasar talaga ako.

“Cyanelle, listen to—“

“Ano, mag-eexplain ka pa? Ano pang ieexplain mo? Kitang-kita ko naman. Dapat talaga hindi nalang ako sumama e. Makikita ko lang pala ang ginagawa mo dito! Mas mabuti pang nagstay nalang ako sa bahay o kaya sumama ako kay Inigo at—“

“Blue, asan si Sweety?” biglang pumasok si Thunder sa loob ng opisina ni Blue. “Anong ginagawa dito ng baliw mong asawa?” kumunot ang noo niya ng makita ako.

“Don’t start, Thunder.” I told him.

“Baka matakot ako sa’yo. Tss.” He smirked. “Asan ‘yung secretary mo, brod? May ipapasend ako e.”

“May ipapasend o lalandiin mo din? Ano bang problema niyong mga lalaki at hindi kayo makuntento?!” I rolled my eyes.

“Ano bang pinaglalaban mo, Cyan?” tanong ni Thunder. “Okay na ako kay Rain. Pero kung ako si Blue, baka nga maghanap ako ng iba. Ang ingay mo e.” he tsked after.

“Nasa labas ata si Sweety. Pahanap mo nalang sa secretary mo.” Blue told Thunder.

“May pinapagawa kasi ako kay Princess. Hindi ko naman mahanap si Honey at Baby.” Thunder crossed his arm on his chest at umupo sa may sofa. “ Nagliliwaliw na naman ang mga secretaries natin.”

“Sweety, Princess, Honey and Baby?” nilingon ko si Blue. He nodded. “At talagang may endearment kayo sa mga secretaries niyo ha?!” mas lalo namang nag-init ang ulo ko.

“Tangina. Si Mikaela ba kausap natin? Bakit ang slow ng asawa mo?” tanong ni Thunder kay Blue. Blue shrugged. “That’s their name, Cyan. Magresearch ka nga. O kaya magtanong ka. Uso ‘yun, libre pa. Hindi ‘yung nag-iingay ka. Napaghahalataang nagseselos ka.”

“Fuck you.” I glared at him.

“Too bad, I can’t say harder. I’ll let Blue fuck you, masaya na ako sa Rain ko.”

“Tangina mo, lumabas ka na nga.” Binatukan ni Blue si Thunder. Hindi madalas nagmumura si Blue ng tagalong kaya baka medyo naiinis na nga siya.

“Selos ka naman? Tangina. Lahat nalang ako pinagselosan. Inano ko ba mga babae niyo? May sariling babae naman ako.” Iiling-iling na tumayo na si Thunder. “Tawagan mo si PJ mamaya. Sabihin mo isend sa akin ‘yung file sakanya.”

“Bakit hindi ikaw ang gumawa?” tanong ni Blue.

“LQ kami, brod. Nagtampo nung ‘di ko nasagot ang tawag.” Natatawang sagot ni Thunder.

“Gago ka talaga.”

Nakalabas na si Thunder at nakatingin lang ako kay Blue. “Okay ka na?” he asked me. “Selos ng selos, wala naman sa lugar.”

“Sino naman nagsabing nagseselos ako?” I asked him.

“Ipapatawag ko ba si Sweety para maalala mo?” tumaas din ang isang kilay ni Blue.

“Ewan ko sa’yo!” I rolled my eyes. Eh kasi naman... sweety ang tawag niya. Tapos epal pa ‘tong si Thunder. Ugh! I so hate him.

“Aalis na si Sweety in no time. She’s getting married.” Nilingon ko si Blue ng magsalita siya. “Ano namang pakialam ko?” tanong ko.

“You’ll replace her.” Natigilan ako sa sinabi niya. “Excuse me? Ako, secretary? No way!”

“Tss. As expected.” Napailing si Blue.

“Sorry to tell you pero wala akong planong maging taga-timpla mo ng kape. Wala akong planong maging taga-lista mo ng mga gagawin mo at taga-remind mo ng mga ka-meeting mo.” That’s what secretary do, right?

“Hindi naman ‘yun ang gagawin mo e. Tss.”

Kumunot lalo ang noo ko. “Hindi? Eh ano?” tumaas ang kilay ko.

“You’ll stay with me at bawal ka magresign. Walang iwanan.”

---------------Sponsor ng laptop, please! Hahahahahaha! Sorry, late. ‘Yung laptop ko iniwan ako. Walang forever!